در شهر هر کسی باید وکیل خودش باشد
به گزارش گلونی در هرشهری قضاوت صورت میگیرد.
در یک شهر مسموم همه یکدیگر را براساس دانستههای خود قضاوت میکنند.
به قوانین کاری ندارند و برای خودشان داستان میبافند.
بیوی اینستاگرام شاخهای مجازیشان نوشته شده که قضاوت مخصوص خداست اما آنها به واسطه فالوورهایشان خدا را هم بنده نیستند.
بهجایش در یک شهر سالم مردم درباره هوای پاک و اتومبیلهای گازسوز حرف میزنند. کاری به کار بقیه ندارند و با حقوق بخور نمیرشان زندگی میکنند.
در شهر هر کسی باید وکیل خودش باشد
نقش قاضی: اعتراض دارم جناب قاضی!
این جملهای برخلاف اینکه در دهان خیلی خوب میچرخد، در بازی مافیا شنیده نمیشود.
چون قاضی هم مثل سایر شهروندان و غیرشهروندان، باید نقشش را مخفی نگه دارد.
او در خفا دادخواهی میکند و دیگران را مورد قضاوت قرار میدهد.
زمانی که بیشتر از دونفر وارد رایگیری مرحله دوم شدند او میتواند یک نفر را به شهر برگرداند و اعتراضش را وارد کند.
البته با توجه به اینکه شهروندان همدیگر را نمیشناسند و مقام شهردار هم از قاضی بالاتر است، اگر مرحله دوم رایگیری را شهردار منتفی کرده باشد عملا کار قاضی بیفایده بوده است.
البته باز هم باید ذکر شود که اُنلی گاد کَن جاج می.
نقش وکیل: البته که در شهر هرکسی باید وکیل خودش باشد؛ یعنی بتواند از خودش دفاع کند.
اما به هرحال حضور یک شخص که به حقوق و قوانین آشنا باشد تا در برابر مافیا سر شهروندان کلاه نرود، الزامی است.
اما وکیل شهر صرفا دفاع فیزیکی میکند و مانند بچههای جنوبشهر بیشتر از مرام مایه میگذارد.
او به گرداننده شهر اعلام میکند تا زمانی که او در شهرحضور دارد، فلان بازیکن با رایگیری از بازی خارج نمیشود و تحت حمایت اوست.
درواقع دفتر وکالت او قلب شهروندان است و پروندهها همچون رگ و پی، خون را به سایر اعضا میرسانند.
پایان پیام
نویسنده: سارا ملاعباسی
ایرانیها چه دغدغههایی دارند؟
اینجا را ببینید