سالروز درگذشت فریدون فروغی است؛ صدایی که در خاطره‌ها ماندگار شد
سیزدهم مهر سالروز درگذشت فریدون فروغی است؛ صدایی که در خاطره‌ها ماندگار شد
به گزارش گلونی سیزدهم مهرماه سالروز درگذشت خواننده‌ای است که ترانه‌های زیادی از روزگاری که در اوج شهرت و محبوبیت بود به یادگار گذاشته است.
خواننده‌ای که در دهه چهل و پنجاه در اوج شهرت و موفقیت قرار داشت.
در چنین روزی فریدون فروغی در خاک کشور خودش درگذشت.
خواننده‌ای که ترجیح داد بعد از پیروزی انقلاب در ایران بماند.
فروغی ماند و می‌خواست در وطن خودش دیده و شنیده شود.
خواننده‌ای که بسیاری با صدایش خاطره دارند و ترانه‌های آشنای زیادی خوانده است.
ترانه‌هایی که هنوز هم شنیدنی هستند و انگار بعد از گذشت این همه سال تکراری نشده‌اند.
ترانه‌هایی که مثل بعضی امروزی‌ها تاریخ مصرف ندارند.
برای چه کسی یار دبستانی قدیمی و تکراری می‌شود؟
فروغی از آن دست خواننده‌هایی بود که نتوانست از ایران دل بکند. ماند، هرچند تنها و غمگین، اما ماند.
او ترانه‌های زیبای بسیاری خواند و برای خاطره‌هایی که ساخت همیشه در یادها ماندگار شد.
سیزدهم مهر سالروز درگذشت فریدون فروغی
فریدون در نهم بهمن ماه ۱۳۲۹ خورشیدی در محله سلسبیل تهران متولد شد.
درسن ۱۶ سالگی، با همراهی گروهی نوازنده موسیقی را به صورت جدی شروع می‌کند و در مکان‌های مختلف به اجرای ترانه‌ها و آهنگ‌های غربی معروف آن روزگار و به خصوص موسیقی بلوز می‌پردازد و تا سن ۱۸ سالگی فعالیت خود را به همین صورت ادامه می‌دهد.
در سال ۱۳۵۰، خسرو هریتاش، کارگردان فیلم آدمک در تلاش برای پیدا کردن خواننده‌ای تازه‌نفس بود که فریدون فروغی به او معرفی می‌گردد و با یک‌بار زمزمه کردن ترانه‌ها، خسرو هریتاش متوجه می‌شود که شخصی را که به دنبالش بوده یافته‌است.
در نتیجه، دو ترانه به نام‌های «آدمک» و «پروانه من» را با موسیقی تورج شعبان‌خانی و اشعار لعبت والا، برای فیلم هریتاش اجرا می‌کند.
این دو ترانه گل می‌کند و بر سر زبان‌ها می‌افتد و فریدون فروغی به شهرت می‌رسد.
در سال ۱۳۵۹، فروغی ترانه یار دبستانی را برای فیلم از فریاد تا ترور به کارگردانی منصور تهرانی اجرا می‌کند که در تیتراژ فیلم استفاده می‌شود.
در حالی که هنوز هیچ منع رسمی‌ای برای فعالیت فروغی اعلام نشده بود، به تهرانی خبر می‌دهند که باید صدای فروغی را از تیتراژ فیلمش حذف کند.
در نتیجه جمشید جم خواندن این ترانه را به عهده می‌گیرد.
در همین زمان است که زمزمه‌هایی در مورد ممنوعیت فعالیت فروغی شنیده می‌شود.
او در همین سال ترانه «کوچه شهر دلم » را می‌خواند.
وی در روز جمعه، سیزدهم مهر ماه ۱۳۸۰ در منزلش در تهران‌پارس به دلیل سکته قلبی در سن ۵۰ سالگی درگذشت.
او را در روستای قورقورک بوئین زهرا قزوین در کنار برکه‌ای کوچک، در سایه کوهی بزرگ و در آرامشی که سال‌ها انتظارش را می‌کشید به خاک سپردند.
شهیار قنبری (خواننده، ترانه ساز، آهنگساز و دوست قدیمی فریدون فروغی) در مورد مرگ او می‌گوید: «فریدون فروغی برای دومین بار می‌میرد.
نخستین بار وقتی مرد که نتوانست بخواند و دومین بار وقتی مرد که می‌خواست بخواند. فریدون را فراموشی و خاموشی کشت.»
پایان پیام
کد خبر : 179228 ساعت خبر : 12:44 ب.ظ