پاییز به رشت رسید فصل برگ‌های طلایی و باران‌های نقره‌ای
به گزارش گلونی پاییز مثل همیشه در کوچه پس‌کوچه‌های شهر آمدنش را خبر داده.
درخت‌ها و گل‌ها اولین خبررسان‌های این فصل هزاررنگ هستند.
رشت هم دوباره خیابان‌ها و کوچه‌هایش پر شده از برگ‌های درختان.
پاییز که می‌رسد، صدای جاروی رفتگری که دم‌دم‌های صبح به تن کوچه کشیده می‌شود با همیشه فرق دارد.
خوب که گوش کنید صدای خش‌خش برگ‌ها و جارو با هم آمیخته می‌شوند و موسیقی پاییز را می‌نوازند.
پاییز که به رشت می‌رسد رنگ‌ها بیدار می‌شوند. زرد، نارنجی، قرمز و سبز کنار هم از شاخه‌ها جدا می‌شوند و در باد می‌رقصند.
باران می‌زند و به زمین می‌نشینند. پاییز رشت پر از باران است و برگ‌های خیس.
کوچه‌ها فرش می‌شوند با این رنگ‌ها و برگ‌ها. کوچه‌هایی باران خورده و پر از عطر پاییز.
جاده‌های سرسبز گیلان را باید در این فصل دید.
تابلویی ادامه‌دار از نقاشی که خوب می‌داند چه رنگ‌هایی را در کنا هم به کار ببرد تا تو را محو زیبایی آن کند.
پاییز به رشت رسید فصل برگ‌های طلایی و باران‌های نقره‌ای
فکر کنید به مسیری وارد می‌شوید که تا چندی پیش دو طرف‌تان پر از درختان سرسبز بود و حالا انگار وارد دالانی طلایی شده‌اید.
انگار خورشید نورش را به این برگ‌ها تابانده. پاییز فصل طلایی است.
رشت رنگ و بوی این فصل را گرفته و باران آمده که بماند.
همیشه بود، همیشه هست اما پاییز مال خودش است؛ فصل ماندن و نرفتن.
چترها دوباره باز شده‌اند. چترهایی که همیشه خدا یکی دو تا میهمان ناخوانده با خود به خانه می‌آورند.
میهمانانی از جنس برگ‌های پاییزی که در راه رسیدن به آسفالت کف خیابان بودند ولی سر از چترها درآوردند.
کاش همه چیز برگردد به همان پاییز سال قبل، بدون ماسک و بدون ترس از ویروسی ناخوانده و غریبه.
هوای پاییز را باید نفس کشید و ریه‌ها را پر از بوی باران و خاک کرد.
کاش زودتر برود این غریبه و باز هم زیر باران رشت، شاید بدون چتر، در امتداد خیابانی که پر از برگ‌های زرد و نارنجی است قدم بزنیم.
این روزها گل‌کاغذی‌های رشت هم زیر بارش باران پاییزی برگ‌برگ می‌شوند و کوچه را زیبا می‌کنند.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی
