سیطره حوزه سیاست بر دیگر حوزه‌های جامعه
به گزارش گلونی اولین نشست از نشست‌های باشگاه گفتگو، از مجموعه کلان‌برنامه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با عنوان « چهارشنبه ۲۱ آبان ۱۳۹۹ با حضور دکتر هادی خانیکی (استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی)، رسول صدرعاملی (سینماگر) و اسماعیل امینی (نویسنده و شاعر)، به دبیری مصطفی اسدزاده (دکتری سیاستگذاری فرهنگی) به صورت آنلاین برگزار شد.
در شعر توجه به زمینه‌های بروز ناامیدی وجود داشته است.
اسماعیل امینی سخنران سوم این برنامه با بیان اینکه کار ادبیات در تمام حیطه‌هایش، ایجاد و آفرینش زیبایی، دیدن زیبایی‌های کوچک و جاودانه‌کردن زیبایی‌های زودگذر است، درباره توجه ادبیات به جهان عینی اذعان کرد: ادبیات هیچ‌گاه از جهان عینی غافل نبوده و به‌خصوص در شعر همواره توجه به مناسبات اجتماعی و زمینه‌های بروز ناامیدی وجود داشته است.
نگاه انتقادی شاعرانی چون عطار، سنایی، نظامی، مولوی و حافظ به این دلیل بوده که در میان مردم زندگی می‌کرده‌اند و وضعیت آن‌ها را بازتاب می‌داده‌اند.
او در ادامه با انتقاد از سیطره حوزه سیاست بر دیگر حوزه‌های جامعه، تصریح کرد: ما از صبح که بیدار می‌شویم، به جای پرداختن به زندگی و علایق خود، به دنبال این هستیم که ببینیم فلان جناح چه چیزی گفت، قیمت‌ها چه تغییری کرد و … .
این زمزمه مداوم تبلیغی در گوش ما، باعث می‌شود که ما دیگر به سینما، شعر و هنر توجه نکنیم. همین مسأله و صحبت مداوم مردم از سیاستمداران و عملکرد آن‌ها، به غفلت از خود و ایجاد گسست در اجتماع منجر می‌شود.
یکی از معایب بزرگ کار فرهنگی ما در سال‌های اخیر این بوده که از چهره‌های فرهنگی که وجهه فرهنگی داشته‌اند، به شرطی استفاده شده که در یکی از تیم‌های سیاسی بازی کنند درحالی‌که ما نیاز داشتیم که تکیه‌گاه‌هایی داشته باشیم که مورد اعتماد مردم باشند.
بهشت وقتی درست می‌شود که اساساً سایه سیاست از حوزه‌های دیگر برداشته شود؛ این به این معنا نیست که سیاستی نداشته باشیم بلکه سیاست فقط به تریبون خودش اکتفا کند نه اینکه بخواهد تریبون سینما، منبر، شعر، موسیقی و … را هم در اختیار خود بگیرد.
اگر این اتفاق نیفتد، نتیجه می‌شود همین وضعیت آشفته رسانه ما که غیر از تزریق سم ناامیدی، کار دیگری نمی‌کند.
امینی در پایان سخنان خود درباره چگونگی ایجاد روایتی از امید اجتماعی برای جامعه خاطرنشان کرد: این وظیفه انسان‌های متفکر در حوزه‌های هنر، رسانه و دانشگاه است که جلوی تحریف مفاهیم را بگیرند و اجازه ندهند از طریق تحریف مفاهیم بنیادین، مفاهیم به سمت غلط بروند.
مثلاً امروز موفق به کسی گفته می‌شود که از دیگران جلو افتاده باشد یا در رشته نان و آبداری پذیرفته شده باشد.
ما به‌عنوان متفکران جامعه نباید اجازه دهیم روایت‌های تبلیغاتی مجعول بیاید و جای مفاهیم فرهنگ ما را بگیرد.
رسالت دیگر هنرمندان این است که در شرایط سختی هم‌چنان زیبایی‌ها را ببینند.
باید هرچقدر هم این زیبایی‌ها کوچک باشند، به آن‌ها دامن بزنند، آن را نشان دهند تا ترویجش کنند و لازمه این کار این است که هنرمند برجسته، منبری برجسته، معلم برجسته و … در جامعه همراه مردم باشد نه اینکه بخواهد با دیدن نامطلوبی‌های جامعه، به گوشه‌ای برود چراکه با این کار، فضا برای افراد مجعول باز خواهد شد.
پایان پیام
نویسنده: نوید ولیزاده
