شهروندان هستند که مافیا را می‌شناسند
به گزارش گلونی قبلا گفتیم که شهروندان هم‌دیگر را نمی‌شناسند و باید آن‌قدر حرف بزنند و حرف گوش کنند تا بتوانند هم‌دیگر را پیداکنند و علیه مافیا شورش کنند.
که پیداکردن شهروندان بستگی به حرف‌های مافیا هم دارد.
مافیا که نمی‌نشیند یک گوشه تا شهروندان هرچه که می‌خواهند بگویند و رای بدهند و کسی حرفی نزند.
درست است که تیر شب دارد اما نباید مغرور شود چرا که اتحاد شهروندان می‌تواند هر گلوله و توطئه‌ای را شکست دهد.
در بازی‌هایی که تعداد نفرات بالاتر از بیست‌نفر باشد، طبق قوانین یک گروه شهروندی می‌توانند هم‌دیگر را بشناسند.
تا حداقل از مافیا خیلی عقب نیفتند.
به آن‌ها متحدین یا شهروندان متحد گفته می‌شود.
سختی کار آن‌ها علاوه بر شهروند بودن این است که باید طوری صحبت کنند که اعضای تیم‌شان را نمی‌شناسند و اگر شهروند ناآگاهی، شهروند متحدی را مافیا خواند یقه‌اش را نگیرند و آرام باشند.
شهروندان هستند که مافیا را می‌شناسند
چون آگاهی زیاد هم باعث دردسر می‌شود. خصوصا شهروند ساده‌ای که فقط چندتا از دوستانش را می‌شناسد و می‌داند تنها نیست.
درمقابل گروه دیگری از شهروندان هستند که مافیا را می‌شناسند و به آن‌ها در برد بازی کمک می‌کنند.
مافیا عاشق آن است که خود شهروندان به هم بزنند و او روی صندلی‌اش ساکت بنشیند.
پس با تطمیع شهروندان به آن‌ها قول می‌دهد که حمایت‌شان کند و آن‌ها را زیر بال و پرشان را بگیرد.
از آن طرف هم به شهروندان طعنه می‌زند که شما خودتان به خودتان رحم نمی‌کنید و یک نفرباید باشد تا اوضاع را دردست بگیرد.
واقعا با این‌که نقش‌گرفتن در بازی مافیا کاملا به بخت و اقبال بستگی دارد، پذیرفتن این نقش شاید کار آسانی نباشد.
پایان پیام
نویسنده: سارا ملاعباسی
ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید
