گلیم هور و هور بافی هنر دست عشایر
به گزارش گلونی هور، جوال بزرگ و دو لنگه‌ای است که لرها بسیاری از محصولات سنگین جالیز مانند هندوانه، خربزه و گاه خیار در مناطق سخت‌گذر استان لرستان و ایلام را مانند ظرفی در خود نگهداری می‌کند.
كلمه هور برگرفته از راحتی بار و راحت رساندن آن به مقصد است. و زنان عشایر هور بافی را هنر دست خود قرار داده‌اند.
گلیم هور چیست؟
برای بافت هور، زنان عشایر هنگام بهار و پشم‌چینی، پشم گوسفندان نر دو ساله را جدا كرده و پس از شستن و شانه زدن، می‌تابند تا به كمك دوك كه به دیك یا سیوی معروف است به صورت رشته‌های نخ محكمی درآید.
برای به دست آوردن بَن‌وا دریاگ (یک اصطلاح میان عشایر) نخ‌ها را به صورت ۲ یا ۳ رشته به هم تاب می‌دهند.
وزن نخ‌های هر هور از ۱۰ تا ۱۶ كیلو بسته به نوع استفاده از آن ها متفاوت است. هور مانند گلیم بر روی دار بافته می‌شود.
و استادان تارهای آن را مانند گلیم می‌بافند.
طول تخته‌ی هور حداكثر چهار متر است. زمانی کار هور بافی به اتمام می‌‌رسد. تخته را روی زمین پهن کرده و مردان هنرمند لنگه‌های آن را به زیبایی و با هنر خود انجام می‌دهند.
نحوه دوخت و نگهداری هور
نحوه‌ی دوخت لبه‌های هور به شکلی است که اگر این وسیله به به مرور زمان کهنه و پوسیده شود، حتی کوچک ترین نخی از لبه‌های آن پاره نمی‌شود و این یک نوع هنر مهم در هور بافی است و بسیار مهم بوده.
یک هور به اندازه متوسط برای حمل حداقل ۲۱۰ کیلو غله که بر گرده قاطر انداخته می‌شود و اگر مقصد نزدیک باشد، تا ۳۰۰ کیلو گندم یا آرد را نیز در آن جای می‌دهند. لایه‌های هور مانع نفوذ رطوبت هوا و آفت انباری به داخل آن می‌شوند.
اگر بتوانید هور را درست نگهداری کنید بی‌شک از آن می توان ۳۰ سال در حمل و نقل در مناطق سخت گذر و چهار پارو استفاده کرد.
قیمت یک هور برابر با یک فرش خوب و یا سه تخته گلیم است.
پایان پیام
نویسنده: محمد شهبازی
