بیابان لوت و ویژگی زیستی آن
نکته: لطفا برای لود شدن ویدئو به پایین این برگه بروید و روی «خروج از نسخه موبایل» بزنید تا بتوانید ویدئوها را ببینید.
به گزارش گلونی وبینار ویژگی‌های زیستی کویر لوت زیر نظر انجمن علمی دانشجویی محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و علوم دریایی دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد.
دکتر حسین رجائی و دکتر امیر آقا کوچک در این وبینار حضور داشتند.
ارائه دکتر امیر آقا کوچک را ببینید:
بیابان لوت و ویژگی زیستی آن
آپارات گلونی را ببینید
آرشیو وبینارهای گلونی را ببینید
بیابان‌های ایران
در کتاب «بیابان گردی در ایران» نوشته ساسان سلوتی و معصومه بابانیانوری در ایران آمده است:
بر اساس آمار سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور، از ۱۶۵ میلیون هکتار مساحت ایران، ۳۴/۴ میلیون هکتار آن‌را بیابان‌ها تشکیل می‌دهند، به علاوه از ۹۰ میلیون هکتار مراتع ایران، ۱۶ میلیون آن جزو مراتع بیابانی و کویری طبقه‌بندی می‌شود.
با احتساب این مراتع، میزان اراضی بیابانی، ۴ برابر جنگل‌های کل کشور (۱۲/۴میلیون هکتار) و ۳۰ درصد مساحت ایران است.
بیابان‌های ایران از نظر موقعیت جغرافیایی به دو گروه عمده تقسیم می‌شوند:
١) بیابان‌های ساحلی که به صورت نواری شرقی- غربی با پهنای متغیر، از خلیج گواتر تا خوزستان و در امتداد سواحل شمالیِ دریای عمان و خلیج فارس گسترش یافته است. مهم‌ترین ویژگی این بیابان‌ها، وجود رطوبت نسبی بالا در آن‌هاست.
۲) بیابان‌های داخلی که درون فلات ایران، در مرکز، شرق و جنوب شرقی پراکنده شده‌اند و رشته کوه‌هایی این مناطق را از هم جدا کرده است. بر اساس عوامل متنوع زمین ساختی و اقلیم حاکم بر فلات ایران، بیابان‌های داخلی نیز به دو گروه زیر تقسیم می‌شوند:
الف: بیابان‌های گرم که مهم‌ترین ویژگی آنها ارتفاع کم از سطح دریای آزاد است، در فصل زمستان هم اگرچه امکان چند روز یخبندان در حاشیه آنها وجود دارد، هرگز بارش‌های جوی به صورت برف ندارند و دمای هوای آن معتدل است.
دشت لوت، جازموریان و طبس در این گروه قرار می‌گیرند.
ب: بیابان‌های نسبتا گرم که سایر بیابان‌های مرکزی و شرقی ایران در این گروه قرار می‌گیرند، تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد و نیمه خشک دارند.
در فصل زمستان، ارتفاع کم چین‌خوردگی‌های حاشیه این بیابان‌ها، سبب نفوذ توده‌های هوای سرد و خشک به داخل آنها می‌شود.
عرض جغرافیایی و ارتفاع این نواحی نیز در تشدید سرمای زمستان موثر هستند؛ به‌طوریکه در این فصل، بارش برف و یخبندان در این مناطق رخ نمی‌دهد.
به طور کلی عرض جغرافیایی و ارتفاع، عواملی هستند که اختلاف دما را در اقلیم‌های مختلف تعیین می‌کنند.
به این ترتیب که هرچه فاصله با قطب کم‌تر باشد، سرما بیش‌تر می‌شود.
گفتنی است هر ۱۰۰متر افزایش ارتفاع نیز، معادل ۱۶۰کیلومتر نزدیک شدن به قطب است.
پایان پیام
