کویرهای ایران

کویرهای ایران

نمی­‌دانم شما چقدر در مورد کویر کنجکاو شده­‌اید؟

از زمانی که توانستم خودم را بشناسم کوه و پدر برایم مظهر استقامت بودند و سه گانه ی کویر، بلوچ و شتر مظهر قناعت و صبر.

هنگام صحبت کردن از هر اقلیم جغرافیایی قبل از هر چیز مردمان آن اقلیم در نظرم مجسم می‌­­شوند.

قیافه‌های صبور، رنج دیده و قانع همراه با دریا دلی وصف ناشدنی.

در حیرتم که از ازل کویر انسان­‌ها را قانع پرورش داد یا انسان­‌های قانع کویر را برای زندگی برگزیدند.

کویر آرام است و وسیع، عمیق تر از هر اقیانوسی. انسان را غرق خیال می­‌کند و چه چیزی زیباتر از خیال.

تنها در خیال است که هیچ انتهایی نمی‌توان برای بلندپروازی و رویا بافی متصور بود.

تنها در کویرهای ایران است که بال­‌های خیال آماده­ی پرواز به مسیرهای بی بن بست­­اند.

کویر بخشنده­ی صبر است و استقامت. شب­هایش عصاره‌ی زیبایی­اند و بیانگر تبحر خالق.

دنیای ژرف در مقابل چشمان آدمی. معجونی بهشتی. مسکری برای بی خود شدن از دنیا و خود. ستارگان در کنار هم به سان خوشه‌های انگورند.

نزدیک‌تر از هر جای دیگر. درخشنده تر. در شب، آسمان سقفش پایین است.

پایین‌ترین حد ممکن. هر کسی می‌تواند ستاره خود را داشته باشد و البته اگر هوس کرد آن را بچیند.

اگر به دنبال مفری برای فرار از شلوغی و آلودگی شهرها هستید دریا جای خوبی است ولی کویرانتخاب بهتری است، حتی بهترین انتخاب.

لذت سکوت به عمق جانت نفوذ می‌­کند و سلول به سلول تنت را مشت و مال می­‌دهد.

از همه­ فکر و دغدغه­‌های رایج خلاصت می‌کند و خیالت راه خودش را می­‌رود. خلاصه­ کلام اینکه اگر کویر هستید یا به این زودی­‌ها به دیدار کویر می‌­روید سلامم را بهش برسانید.

پایان پیام