درختان خرم آباد یکی یکی می‌میرند
به گزارش گلونی درخت‌کُشی در خرم آباد سابقه طولانی دارد.
شهری که نامش را از همین درختان به خرمی و آبادی گرفته است اما مردمش و مسئولانش به آنها رحم نکرده‌اند.
توصیف‌هایی که سیاحان و سفرنامه‌‌نویسان در ۲۰۰ سال گذشته از این شهر کرده‌اند سرشار از این کلیدواژه‌هاست: معموره، باغات دلکش، باغات باصفا، آبی روان، انارهای خوب، اشجاری معتبر، باغ‌هایی عالی، باغ مصفا،درختان تناور و…
از اغلب باغات خرم آباد امروز فقط نام و خاطره باقی مانده است و آن چه درخت در این شهر مانده است کم‌کم به وسیله مردم یا با سیاست‌های شهرداری از بین می‌رود.
نمونه‌اش درختان خیابان مطهری و اطراف آن.
در اطراف دریاچه کیو و در بلوار علوی.
در ویدئویی که روحان امامی گرفته است به‌وضوح می‌توان درخت‌کُشی را دید:
نماشای گلونی را دنبال کنید
سیدفرید قاسمی در کتاب «سرگذشت خرم آباد» نوشته است: «در شهر ما، نه به باغ، بل به تک درخت‌ها، سروهای زیبا و چنارهای کهنسال نیز رحم نکردند.
سروی به بلندای ۳۰ متر در ورودی گورستان شهر قرار داشت که به «سرو مرده شورخانه» نامبردار بود. نابخرد یا نابخردانی آن سرو کهنسال را بریدند و «بانگ مرغی برنخاست».
درختان حاشیه دریاچه کیو» خرم آباد را شبانه از میان برداشتند و ۲ درخت تنومند به خاطر دیدن نمای یکی از بانک‌ها قطع شد!
با سنگ فرش و موزاییک فرش و بتون پیاده‌رو، میخکوبی‌های بی‌رویه، درختان سایه افکن را یکی پس از دیگری به نیستی فرستادند. تخریب و فرسایش‌های آبی و بادی نیز که حکایت خاص خود را دارد.»
پایان پیام
خرم آباد شهری بی دفاع