توریسم و گردشگری کوهستان را تهدید می‌کند
به گزارش گلونی دکتر هنریک مجنونیان در کتاب «حفاظت محیط زیست کوهستان» نوشته است:
توریسم و گردشگری، اکوسیستم‌های کوهستانی را به شدت تهدید می‌کند. در ادامه به یکی از مهم‌ترین تهدیدکنندگان اکوسیستم‌های کوهستانی می‌پردازیم.
اگر کوهستان‌های کشورهای فقیر تحت فشار نیازهای معیشتی جوامع روستایی یا کوچ‌رو قرار دارند، کوهستان‌های کشورهای ثروتمند برعکس تحت فشار نیازهایی قرار دارند که اضافه درآمد و رفاه اجتماعی به‌بار می‌آورد.
توریسم و گردشگری کوهستان
گذران فراغت و تفرج مستقیما با درآمد، شهرنشینی، سطح تحصیل و رفاه اجتماعی سروکار دارد.
مناطق کوهستانی امروزه به یکی از منابع عمده توریسم جوامع پیشرفته تبدیل شده‌اند.
حتی پارک‌های ملی نیز از این خطر مصون نمانده‌اند. فعالیت‌های توریستی شرایط زیستی بسیاری از گونه‌های کوهزی (Orophil) و نادر را به مخاطره انداخته است.
تخریب و نابودی پوشش گیاهی، کاهش گونه‌های بومی و اندمیک، تخریب زیستگاه‌ها، تغییر عادات و رفتار حیات وحش، اختلال در امنیت حیات وحش، کاهش ارزش‌های زیبایی‌شناسی، آلودگی‌های زیست محیطی، شیوع بیماری‌های حیات وحش، فشردگی خاک و آسیب‌دیدگی چشم‌اندازها از جمله پیامدهای متعارف توریسم انبوه و استفاده بی‌رویه از کوه‌ها به‌عنوان منابع تفرجگاهی به شمار می‌روند.
اکوسیستم‌های کوهستانی برحسب عوامل زایش خود چشم‌انداز و سیمای متفاوتی دارند، زیرا سیمای ظاهری چشم‌انداز محیط طبیعی متاثر از سنگ‌های تشکیل‌دهنده آن‌هاست و سنگ‌ها با توجه به کانی‌های تشکیل‌دهنده خود، در برابر عملکرد تشکیل‌دهنده آن‌هاست و به سنگ‌ها با توجه به کانی‌های تشکیل‌دهنده خود، در برابر عملکرد پدیده‌های طبیعی – انسانی مقاومت یکسانی ندارند.
گفتنی است کوهستان زمینی است که کوه در آن بسیار باشد. به سرزمین‌های مرتفع کوهستانی، کوهساران و کوهسار نیز گفته می‌شود.
کوه، برآمدگی‌های سطح زمین را گویند که ارتفاعی بیش از ۶۰۰ متر داشته باشند، به زنجیره‌ای از کوه‌ها، رشته‌کوه می‌گویند و سرزمینی که کوه در آن فراوان باشد را کوهستان می‌خوانند.
کوهستان‌ها، بیش از نیمی از آسیا و یک‌چهارم زمین را پوشانده‌اند، تمام رودخانه‌ها از آن‌ها سرچشمه می‌گیرند و از هر هزار نفر، یک نفر در کوهستان‌ها زندگی می‌کنند.
پایان پیام
