سیل بلا نیست نیاز طبیعت است
به گزارش گلونی دکتر هنریک مجنونیان در کتاب «حفاظت محیط زیست کوهستان» نوشته است:
سیل را در بسیاری موارد نمی‌توان بلای طبیعی به حساب آورد. سیل کنش متقابل و قانونمند کوهستتان در برابر بهره‌برداری‌های بی‌رویه انسان، کاربری‌های نادرست اراضی و استفاده‌های خردستیز انسان از منابع بیکران آن است.
سیل بلا نیست
طبیعت و فرهنگ کوهستان هر دو در معرض تهدیدند. پارادوکس اصلی در این‌جا است که کوه‌ها با وجود ثروت‌های بیکران خود، تنوع زیست‌شناختی منحصربه‌فرد و منابع متعدد خود سودمندی چندانی برای جوامع کوه‌نشین ندارند.
آن‌چه عاید کوه‌نشینان می‌شود، صعوبت زندگی و طبیعت دشمن‌خو و نامهربان کوهستان است.
کوه‌نشینان جوامعی به حاشیه رانده و به غایت فقیر محسوب می‌شوند که نه‌تنها مجبورند فجایع زیست‌محیطی کوهستان را تحمل کنند، بلکه باید در برابر فشارهای اقتصادی – اجتماعی و سیاسی دشت‌نشینان نیز مقاومت کنند و ناامیدانه به آینده نامعلومی که در پیش رو دارند، چشم بدوزند.
این در حالی است که با انهدام طبیعت کوهستان و فروپاشی نظام سنتی دانش بومی و فرهنگ کوه‌نشینی بیشترین صدمه را همه ما شهرنشینان در چهار گوشه جهان متحمل خواهیم شد.
خطرناک‌ترین انواع سیلاب‌ها همان سیل‌های ناگهانی هستند که مرگبارند زیرا شهروندان از وقوع آنها کاملا بی‌خبرند و به طور ناگهانی با آنها مواجه می‌شوند که قدرت فراوانی هم دارند.
این سیل‌های ناگهانی معمولا بر اثر بارندگی بسیار زیاد در کوهستان‌ها اتفاق می‌افتد که طی آنها تمامی آب‌های جذب نشده به زمین به طور ناگهانی و با فشار روانه شهر می‌شوند و همه چیز را با خود می‌برند.
تجربه نشان داده است که زمانی که در منطقه‌ای سیل به وقوع می‌پیوندد ممکن است هر فردی با رفتن به طبقات بالای ساختمان بتواند خود را از خطر غرق شدن نجات دهد اما این آب پر فشار خسارات فراوانی به بار آورده است که مهمترین آنها گل و لایی است که با خود به داخل خانه‌ها می‌آورد که حتی اگر آب‌ها هم به مرور زمان خشک شوند اما بقایای گل و لای همچنان باقی می‌ماند. در این صورت سیل بلا می‌شود.
پایان پیام
