شکار تروفه و جدال دانشمندان با سلبریتی ها

شکار تروفه و جدال دانشمندان با سلبریتی ها

دانشمندان هشدار دادند: سلبریتی ها عامل تضعیف تلاش‌های جهانی برای حفظ محیط زیست

به گزارش گلونی پس از تحمل تهدید به مرگ و توهین‌ها و تهمت‌ها در مشاجره‌های خصمانه بر سر شکار تروفه (trophy hunting) دانشمندان برجسته هشدار داده‌اند که تلاش‌های جهانی برای حفاظت از محیط زیست با قدرت سلبریتی‌ها و همان افراد مشهور درحال تضعیف شدن است.

شکار تروفه نوعی از شکار است که در آن طعمه از پیش انتخاب می‌شود و اغلب جانوری است که بیشتر از همه عمر کرده باشد و شکار آن نوعی افتخار برای شکارچی محسوب شود.

بخش‌هایی از بدن جانور شکار شده، همانند سر یا پوست، به عنوان نشان افتخار و تحفه توسط شکارچی نگهداری می‌شوند.

گروه‌هایی مانند کمپین ممنوعیت شکار تروفه (Campaign to Ban Trophy Hunting) و متولدین آزاد (Born Free) با حمایت بسیاری از نام‌های مشهور، بیشتر مردم و بیش از ۱۵۰ نماینده از طیف‌های سیاسی مختلف، دولت‌های انگلیس و ایالات متحده را برای ممنوعیت شکار تروفه تحت فشار قرار داده‌اند.

‌بسیاری از آن‌ها نامه سرگشاد‌ه‌ای را امضا کردند که خواستار ممنوعیت این نوع شکار است، که به گفته دانشمندان حاوی اطلاعات گمراه‌کننده است.

چندین دانشمند به گاردین گفته‌اند كه تصمیم‌گیری‌های سیاسی ضعیف و تهمت‌هایی که به آنها زده می‌شود و توهین‌هایی که به آنها می‌شود با آنچه كه به تعبیر آنها «افسانه‌های ناشی از احساسات و اخلاق كه واقعیت‌های ‌‌مهم را نادیده می‌گیرند» تقویت می‌شوند.

آن‌ها همچنین هشدار می‌دهند که کمپین‌های خیرخواهانه اما ناآگاهانه در مورد این مسائل احساسی، میلیون‌ها هکتار از زیستگاه‌های حیات وحش و معیشت آفریقایی‌ها را به خطر انداخته است.

اگرچه قوانین ضعیف حاکم بر شکار تروفه از نظر تاریخی بر برخی از گونه‌های حیات وحش تأثیر منفی داشته است، اما شواهد گسترده‌ای از جمله شواهدی از اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) وجود دارد که در مورد بسیاری از گونه‌های در معرض انقراض مانند کرگدن سیاه، کرگدن سفید، شیر و مارخور، شکار تروفه قانونمند، باعث افزایش جمعیت و کاهش تهدیدات بزرگتر شده است.

متخصصان حفاظت از محیط زیست می‌گویند مدیریت زیستگاه‌ها برای شکار قانونمند، می‌تواند از بسیاری دیگر از گونه‌های در معرض خطر که در همان منطقه زندگی می‌کنند محافظت کند.

شکار تروفه و جدال دانشمندان با سلبریتی ها

در سال ۲۰۱۹، ۱۳۳ دانشمند برجسته و نمایندگان جامعه در نامه‌ای به ژورنال Science هشدار دادند که ممنوعیت شکار بدون اجرای گزینه‌های مناسب برای محافظت از زیستگاه و درآمدزایی برای جوامع محلی، تنوع زیستی را به خطر می‌اندازد.

دانشمندان می‌گویند که این امر منجر به موجی از توهین‌ها وتهمت‌ها از جمله از سوی گروه‌های مبارزه با شکار و سلبریتی‌ها و افراد مشهور شده است.

دکتر امی دیکمن، یک متخصص حفاظت از شیر از دانشگاه آکسفورد، اولین نویسنده نامه به مجله Science بود که می‌گوید حملات لفظی زیادی به او شده است.

پیتر ایگان (Peter Egan) بازیگر و مدافع حقوق حیوانات دیکمن را یک دانشمند بسیار محدود خواند، در حالی که دیگران او را به سخنگوی جیره‌خوار برای شکار متهم کردند یا او را یک هیولا و یک عوضی پیچیده سادیستیک خواندند.

دیکمن ادعا می کند فرد دیگری گفته است که دوست دارد صورت او را که توسط شیرها پاره شده است ببیند.

همچنین از او خواسته شد جلسه‌ای را که در پارلمان با حضور سیاستمداران، فعالان و رسانه‌ها که توسط کمپین ممنوعیت شکار تروفه برگزار شده بود ترک کند.

او تنها نیست: سایر امضاکنندگان نامه نیز سوءاستفاده‌ها و توهین‌های مشابهی را گزارش کرده‌اند.

دانشمندان می‌گویند چنین حملاتی مانع از تذکر افراد به هنگام انتشار اطلاعات گمراه‌کننده می‌شود.

آدام هارت، استاد ارتباطات علمی در دانشگاه گلوسِسترشایر، می‌گوید: بسیاری از دانشمندان حفاظت از محیط زیست می‌ترسند که در این بحث شرکت کنند زیرا این بحث بسیار زهرآگین است.

صداقت حرفه‌ای ما بخاطر تلاش برای درگیر کردن افراد با علم و تلاش برای جلوگیری از، از بین رفتن حیات وحش که در صورت ممنوع شدن شکار تروفه اتفاق خواهد افتاد، زیر سوال می‌رود.

دیكمن می‌گوید: روایت مخالفان از شکار تروفه و اینکه شکار تروفه گونه‌ها را به نابودی می‌كشاند و ممنوعیت آن باعث بهبود اوضاع می‌شود، نادرست است.

تا جایی که من می‌دانم گونه‌ای وجود ندارد که شکار تروفه تهدید اصلی برای ماندگاری آنها باشد.

تهدیدات عمده اکثرا از بین رفتن زیستگاه، شکار غیرقانونی، از دست دادن طعمه (غذای کافی برای شکار) و تعارض با انسان است و اگر زمین مورد استفاده برای شکار تروفه به زمین کشاورزی و یا آبادی تبدیل شود، همه این تهدیدات شدیدتر خواهند شد.

براساس ارزیابی‌های IUCN شکار تروفه تا حدی باعث حفاظت از بسیاری از گونه‌های موجود در لیست قرمز و زیستگاه های آنها می‌شود، از جمله گاو بزرگ، کرگدن سیاه، کرگدن سفید، فیل آفریقایی و کودوی کوچک. یکی از گزارش‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که شکار تروفه از میلیون‌ها هکتار زیستگاه حیات وحش در جنوب صحرای آفریقا محافظت می‌کند.

ممنوعیت شکار کنیا در سال ۱۹۷۷ باعث کاهش ۷۰ تا ۸۸ درصدی برخی از گونه‌های حیات وحش تحت حفاظت از جمله گراز زگیل دار، کودوی کوچک، آهوی تامسون، گاو کوهی، تیزشاخ و ایمپالا شده است.

در حالی که تعداد دام به طور قابل توجهی افزایش یافت.

تانزانیا نیز پس از ممنوعیت واردات شکار تروفه فیل در ایالات متحده، واحدهای ضد شکار غیرمجاز و میلیون‌ها هکتار منطقه شکار را از دست داد.

نامه ۵۰ رهبر جامعه آفریقایی

در ماه جولای، بیش از ۵۰ رهبر جامعه آفریقایی، که نماینده عقاید میلیون‌ها نفر در سراسر جنوب آفریقا هستند، نامه سرگشاده‌ای را امضا کردند و از سلبریتی‌های انگلیس که از نفوذ خود برای ممنوعیت شکار تروفه استفاده می‌کنند انتقاد کردند.

آنها از سلبریتی‌ها خواستند: «از تضعیف تلاش‌های جهانی ما برای حفاظت از محیط زیست و حقوق اساسی ما برای استفاده پایدار از منابع طبیعی که معیشت جوامع ما به آن بستگی دارد، دست بردارید.»

آنها افزودند: «تحمیل جهان‌بینی و سیستم‌های ارزشی از مکان‌های دور، که از طریق صداهای قدرتمند و تأثیرگذار شما تقویت می‌شود، منجر به سیاست‌های فاجعه‌باری می‌شود که حقوق و موفقیت ما در حفاظت از محیط زیست را تضعیف می‌کند.»

دیكمن با این نامه موافق است و می‌گوید: «به نظر من عجیب است كه مردم بیشتر به صحبت‌های بازیگران و کمدین‌ها گوش می‌دهند تا به حرف دانشمندان آموزش دیده در زمینه حفاظت از محیط زیست یا مهمتر از آن ذینفعان محلی.»

دکتر مارک جونز، رئیس سیاست‌های کمپین متولدین آزاد می‌گوید: «شکار تروفه یک مسئله احساسی است. با این وجود، کمپین ما از هیچ نوع سوءاستفاده‌ای چشم پوشی نمی‌کند.»

وی افزود: «ما ادعاهایی را كه طرفداران شكار تروفه مطرح می‌كنند مبنی بر اینكه از مزایای قابل توجهی برای حفاظت از محیط زیست و جامعه برخوردار است و یا به طور مثبت به استفاده پایدار از حیات وحش كمك می‌كند، به چالش می‌كشیم. شکار تروفه یک یادگار ظالمانه از دوره استعمار است که منجر به رنج شدید حیوانات و از بین بردن جمعیت‌های حیات وحش می‌شود، در حالی که به اقتصاد محلی یا حفاظت از حیات وحش کمک چندانی نمی‌کند یا هیچ کمکی نمی‌کند.»

پایان پیام

مترجم: مریم قره‌گزلو