کنترل کوهنوردان در توچال پاک کردن صورت مسئله یا راه حل؟
آموزش و فرهنگسازی درباره کوهستان و صعود زمستانی الزامی است.
به گزارش گلونی مدیرعامل پیست اسکی توچال از استقرار تیم‌هایی در مبادی مختلف مجموعه برای کنترل کوهنوردان در شرایط آب‌وهوایی نامساعد خبر داد.
وی درباره تعطیلی مجموعه توچال در روز جمعه، ۱۲ دی گفت:
از آنجایی که ارتفاع برف در برخی نقاط زیاد است و هوا در ارتفاعات هم گرمتر شده است، خطر ریزش بهمن وجود دارد.
استقرار نیرو برای کنترل یک عده که ازقضا اغلب‌شان آدم‌های عاقل و بالغ هستند و حتی کوهنورد حرفه‌ای در بینشان یافت می‌شود، چه معنایی دارد؟
احتمالا اگر من هم به جای جناب مدیر بودم بعد از آن حجم از خبرهای بد هفته گذشته، همین کار را می‌کردم.
یعنی یک قفل بزرگ میزدم به سر در مجموعه و خلاص!
اصلا این کوهنوردها بی جنبگی‌شان را بارها ثابت کرده‌اند.
مگر نه اینکه همین جمعه قبل، با دیدن برف‌های توچال چنان از خود بی‌خود شدند که به فریادهای آن آقای بخش هواشناسی اخبار، وقعی ننهادند؟
و سرخوشان و گریبان چاک زدند به دل بوران و یخبندان؟
کنترل کوهنوردان
واقعا کدام مدیر مجموعه‌ای پیدا می‌شود که برای اینکه خطری پیش نیاید و گرفتار نشود، ببخشید نشوند، پیشگیری کند؟
آن هم پیشگیری هزینه‌بر در این اوضاع اقتصادی و رکود و واویلا.
که شامل هزینه ایاب و ذهاب و حق‌الزحمه دوستان کنترل‌چی و کیک و ساندیس دوستان می‌شود.
البته جناب مدیر افزوده‌اند که این دوستان کار انتظامی انجام نمی‌دهند و بیشتر وظیفه‌شان تذکر و توصیه است.
خلاصه قرار است ریش‌سفیدی کنند.
و با مقادیری پند و اندرز، کوهنوردان سرتق را عوض قله به بیرون از مجموعه هدایت کنند.
من که از همین تریبون، این میزان از درایت و متانت و کفایت را در مدیریت بحران کوهنوردی در توچال، تبریک عرض نموده و توفیق روزافزون راهگشایان را ازخداوند منان خواستارم.
همچنین عارضم خدمت با سعادت کوهنوردان محترم جوگیر:
«همون بهتر که کنترلتون کنند.
که در مواقع بحرانی نتونید برید توچال و ملتی رو پشت سر خودتون نندازید تو چال».
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی
