یونس علیشیری به تاریخی پیوست که خودش ثبت کننده آن بود
به گزارش گلونی یونس علیشیری، عکاس قدیمی ورزشی، پس از ماه‌ها مبارزه با بیماری، از دنیا رفت.
راست می‌گویند که هنرمند هرگز نمی‌میرند. آنها با آثارشان زنده می‌مانند. تا روزگاری که اثر یک هنرمند زنده است، خود هنرمند در میان مردم حضور دارد. نامش به نکویی می‌برند و یادش را زنده نگه می‌دارند.
تاریخ عجب داستان‌های جذابی را در دل خود نگه می‌دارد. عجب آدم‌های بزرگی را پرورش می‌دهد. عجب مردان و زنانی را در آغوش می‌گیرد.
مرحوم علیشیری عکاس دو عکس معروف از ناصرخان حجازی است که این دو عکس بارها و بارها دیده شدند و دیده می‌شوند.
حالا نه فرد داخل عکس حضور دارد و نه عکاس آنها اما این عکس‌ها در تاریخ ورزش ایران ماندگار شدند. برای همیشه.
برای آیندگان. برای آنها که سال‌ها بعد می‌خواهند تاریخ ورزش کشور خود را بخوانند و بدانند. نقش آدم‌های خوب همین است.
عده‌ای تاریخ می‌سازند. عده‌ای آن را ثبت می‌کنند و عده‌ای هم آن را می‌خوانند.
ای کاش اگر نمی‌توانیم تاریخ‌سازی کنیم یا آن را ثبت کنیم حداقل تاریخ بخوانیم. تاریخ به ما می‌گوید چگونه باید رفتار کنیم و چگونه نباید رفتار کنیم.
پس ما همیشه مدیون تاریخ‌سازان و افرادی که آن تاریخ را برای ما ثبت می‌کنند هستیم. آنها حتا اگر سال‌ها از زمان مرگ‌شان گذشته باشد هم حرف‌هایی برای گفتن و آموزه‌هایی برای آموزش دادن در چنته دارند.
یونس علیشیری در طول سال‌ها فعالیت، لحظات ماندگاری را در ورزش ایران ثبت کرد و می‌توان گفت ورزش ایران و در کل ایران باید از او سپاسگزار باشد.
او که متولد ۱۲ مهر ۱۳۱۶ در بندر انزلی بود، بیش از ۳۰ سال در روزنامه اطلاعات و مجله‌های زیرمجموعه آن مانند «دنیای ورزش» و «دختران و پسران» فعالیت کرد و پس از بازنشسته شدن در این روزنامه به کار خود در سایر رسانه‌ها از جمله روزنامه های «هدف» و «نود» ادامه داد.
علیشیری در مهرماه سال ۱۳۹۹ سکته مغزی کرد و نارسایی کلیویی و ریوی باعث شد تا او در ۱۴ دی ۹۹ چشم از جهان فرو ببندد.
پایان پیام
