توسعه انسانی چیست و معنی تاب آوری در بحران
گروه های آسیب پذیر در سیل لرستان و سهم رسانه‌های مشارکتی در تاب‌آوری
هادی خانیکی
سیده‌انوشه میرمجلسی
چکیده
به گزارش گلونی هدف این پژوهش بررسی سهم رسانه‌های مشارکتی در تاب آوری است.
توسعه انسانی تلاشی است برای رفع موانع موجود در برابر آزادی افراد و تاب‌آورسازی عبارت است از قادرسازی افراد محروم و طردشده به منظور تامین و تضمین حقوق آنان، فراهم ساختن امکان بیان آشکار خواسته‌ها و شنیده شدن صدایشان و فعال شدن عاملیت‌های اجتماعی برای تحقق مطالباتشان. یک گروه یا جمعیت ممکن است نسبت به گروه و جمعیت دیگر تاب‌آور شود.
تاب‌آوری یک نظام ممکن است برحسب موازنه‌ها و عدم تقارن‌ها بین گروه‌های مختلف و افراد درون آن نظام ارزیابی شود. (مدنی، ۱۳۹۶)
گزارش توسعه انسانی ۲۰۱۴ سه راهکار مهم برای بهبود تاب‌آوری جوامع توصیه می‌کند: اول: تعهد همگانی، دوم: نهادهای پاسخگو و جوامع منسجم، سوم: پیشگیری از بحران‌ها و پاسخگویی. (مدنی، ۱۳۹۶)
تاب‌آورسازی در جامعه تنها به معنای حفظ جمعیت‌های آسیب‌پذیر در برابر سقوط در فقر و محرومیت بیشتر و مشکلات پیچیده‌تر نیست، بلکه به معنای ایجاد محیط توانمند و تداوم ارتقای توسعه انسانی به خصوص در دهه‌های آینده است که مردم با مخاطرات بیشتری روبرو می‌شوند.
این موضوع زمانی بیشتر قابل تامل است که بحران رخ بدهد و گروه‌های آسیب‌پذیر در رفع مشکلات‌شان ناتوان باشند و در نبود عدالت و فرصت‌های برابر میزان آسیب‌پذیری افراد بیشتر شود.
کارپنتر و همکاران (۲۰۰۱) به تعریف مناسب و کاربردی‌تری از تاب‌آوری رسیده‌اند.
توسعه انسانی چیست
سیستمی تاب‌آور است که ظرفیت جذب فشارها یا نیروهای ویرانگر به وسیله پایداری و سازگاری، ظرفیت اداره، حفظ ساختارها و عملکردهای اساسی و ویژه در طی سوانح و نیز ظرفیت بازیابی «برگشت به تعادل» پس از سانحه را در خود داشته باشد.
سه رویکرد به تاب‌آوری ذکر شد؛ رویکرد پایداری، بازیابی و گذار. در تاب‌آوری در مفهوم گذار، نقش افراد بسیار مهم است و پویایی جوامع و تعامل بین انسان و محیط اهمیت بسیاری دارد.
در چنین رویکردی، به جای توجه به آسیب‌پذیری، به ظرفیت سازگاری باید اهمیت داد.
این مفهوم به جای بازگشت به حالت قبل، به معنای تغییر به حالت جدید اشاره دارد.
حالتی که پایدارتر است و سازگاری و انطباق جوامع با حوادث را مشخص می‌کند.
این رویکرد به حوادث، به چشم فرصت برای توسعه و نوآوری نگاه می‌کند و مفاهیمی مانند نوسازی، احیا و خودسازمان‌دهی همراه می‌شود.
نگرشی که با مدیریت بحران و رویکرد بحران‌پذیر هم‌راستا است. رویکرد بحران‌پذیر، به بحران به چشم فرصتی برای توسعه و تحول اجتماعی نگاه مي‌کند.
پایان پیام
این مقاله را در بخش‌های مختلف بخوانید.
