جامعه شبکه ای و تغییرات اجتماعی
گروه های آسیب پذیر در سیل لرستان و سهم رسانه‌های مشارکتی در تاب‌آوری
هادی خانیکی
سیده‌انوشه میرمجلسی
چکیده
به گزارش گلونی هدف این پژوهش بررسی سهم رسانه‌های مشارکتی در تاب آوری است.
جامعه شبکه ای که از سوی کاستلز مطرح شده است نیز به تاثیر شبکه‌ها در تغییرات اجتماعی اشاره می‌کند.
از نگاه كاستلز منطق شبكه‌ای عزمی اجتماعي ايجاد می‌كند كه در آن قدرت جريان‌ها از جريان‌های قدرت پيشی می‌گيرد.
غيبت يا حضور در شبكه، پويايی هر شبكه در برابر ديگر شبكه‌ها، منابع حياتي سلطه و تغيير در جامعه ما هستند.
جامعه‌ای كه به اين ترتيب می‌توان آن را به درستي جامعه شبكه‌ای ناميد كه ويژگي آن برتری ريخت اجتماعی بركنش اجتماعي است. (مهدیزاده، ۱۳۹۶: ۳۳۷)
جان سرواس توانمندسازی را با مشارکت در تصمیم‌های جمعی مرتبط می‌داند.
به نحوی که در فرآیند مشارکت، مردم بتوانند نتایج حاصل از تصمیمات را کنترل کنند و به نوعی به خودشان کمک کنند.
در ارتباطات مشارکتی ارتباط رها از هر نوع سلطه است و طرفین ارتباط در تبادل پیام و معنا مشارکت دارند.
چنین رهیافتی، نیازمند شناسایی نیازهای اجتماع و افزایش آگاهی‌ها و اجرای راه‌حال‌های مشخص است.
در ارتباطات مشارکتی، ضرورت وجود رسانه‌هاي پرهزینه و بسیار حرفه‌ای و تحت کنترل دولت رد می‌شود و طرفداري از تکثر، محلی بودن، نهادزدایی، افقی بودن ارتباطات و تعاملی بودن آن مورد توجه قرار می‌گیرد.
(سرواس، ۱۳۸۴: ۹۸، به نقل از کاووسی، ۱۳۹۱: ۵۲)
در سال ۱۹۹۱ سرواس، استراتژی‌های سنتی (مکانیکی) را با استراتژی‌های مشارکتی (ارگانیک) مقایسه می‌کند.
در استراتژی‌های سنتی، انسان را به عنوان موضوع در نظر می‌گیرند در حالی که در استراتژی‌های مشارکتی، انسان فعالانه با موضوع درگیر است. (آریان، ۱۳۹۱)
در مدل ارگانیک که می‌توان آن را اصول نظریه ارتباطات مشارکتی دانست، نگرش نسبت به مشارکت «فرایندی بی‌پایان» است.
در این دیدگاه، خود مردم عامل تغییر هستند. سازمان‌ها در مدل ارگانیک، غیررسمی و پویا هستند و برقراری ارتباط به وسیله گفت‌و‌گو خواهد بود و خبری از تک‌گویی یا مشاوره نیست و فرض این است که مردم توانایی توسعه خود را دارند.
پایان پیام
این مقاله را در بخش‌های مختلف بخوانید.
