خداحافظ آقای دوست داشتنی
«بذار یه چیزی بهت بگم رفیق.
امید چیز خطرناکیه.
امید لعنتی می‌تونه یه آدمو دیوونه کنه.»
بخشی یکی از دیالوگ‌های فیلم رستگاری در شاوشنگ ساخته فرانک دارابونت است که تیم رابینز به مورگان فریمن می‌گوید.
شاید یکی از زیباترین سکانس‌های تاریخ سینما.
به گزارش گلونی دیروز حدود ساعت ۵ بعدازظهر خبری در فضای مجازی منتشر شد، علی انصاریان درگذشت.
همه به دنبال تکذیب بودیم، منتظر بودیم و امید داشتیم که یک نفر تکذیب کند، اما نشد و این‌بار خبر درست بود.
شاید از چند روز پیش همه می‌دانستیم که علی انصاریان خیلی سخت به زندگی بازگردد، اما امید داشتیم، همان امید که فقط کسانی درک می‌کنند که عزیزشان در بیمارستان باشد و دکتر بگوید دعا کنید.
علی انصاریان هم مثل مهرداد میناوند، برای‌مان یادآور روزهایی بود که اینستاگرام وجود نداشت و ما فقط یک دلخوشی داشتیم که برویم در ورزشگاه و اسطوره‌هامان را ببینیم.
فوت دردناک علی انصاریان گره خورد با روز مادر و عشق بی‌حد و اندازه انصاریان به مادرش.
خداحافظ آقای دوست داشتنی
در دوران فوتبالش برای پرسپولیسی‌ها نماد تعصب بود و سرش را جلوی توپ می‌گذاشت و به همین دلیل بارها با شکستگی سر و صورت روبرو شد و رخم‌هایش بخیه می‌شد. در بین فوتبالی‌ها به علی بخیه معروف بود.
حتا زمانی که از پرسپولیس به استقلال رفت و لقب یاغی را به جان خرید، باز هم در بین پرسپولیسی‌ها محبوب بود.
در چند سال اخیر به سینما و تلویزیون روی آورده بود و با خنده‌هایش در اجرای تلویزیونی قند را دل اهالی فوتبال آب می‌کرد.
علی انصاریان با رفتنش بخشی از خاطرات ما را با خود به زیر خاک برد و ما را در حسرت خنده‌هایش گذاشت.
خداحافظ دوست‌داشتنی ترین یاغی.
پایان پیام
نویسنده: میثم کریمی
