راکون مهمان ناخوانده جنگل‌های شمال

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ راکون آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۶۰ تا ۹۶ سانتی‌متر، طول دم ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر و وزن آن حدود ۷ تا ۲۰ کیلوگرم است.

دور چشم‌ها را نقابی از خز سیاه فرا گرفته است که تا گونه‌ها ادامه پیدا می‌کند و علاوه بر آن دو خط سفید روی پیشانی دارد.

دم بلند همراه با حلقه‌های یک در میان تیره و روشن است.

گوش‌ها مثلثی شکل است.

راکون

هر پا دارای پنج انگشت و ناخن‌ها بلند و کف رو است.

رنگ بدن با توجه به عوامل مختلفی مثل فصل و شرایط جغرافیایی از خاکستری روشن تا سیاه متفاوت است.

ویژگی‌های زیستی

شب گرد است.

بسته به فراوانی غذا، به صورت انفرادی و یا گروهی مشاهده می‌شود. لانه این حیوان معمولا در سوراخ درختان، شکاف سنگ‌ها و در مواردی خاص در اماکن مسکونی دیده می‌شود.

معمولا در ایام سرد سال در لانه به خواب زمستانی می‌رود ولی در ضربان قلب و درجه حرارت بدن تغییر چندانی مشاهده نمی‌شود.

همچنین زمانی که بچه آنها تازه متولد شده باشد در لانه می‌مانند و در باقی ایام سال بیشتر از یکی دو روز در لانه نمی‌ماند.

حس بینایی، بویایی و لامسه بسیار قوی دارد، حس لامسه به خصوص در انگشتان دست و پوزه تمرکز یافته است.

به خوبی شنا می کند و از درختان بالا می‌رود.

همه چیزخوار و بسیار فرصت طلب است و تقریبا از هر ماده خوراکی تغذیه کرده، اما بیشتر از مواد گیاهی حاصل از تولیدات انسانی تغذیه می‌کند.

حداکثر طول عمر این گونه در اسارت ۱۰ تا ۱۲ سال است ولی در طبیعت کمتر از ۶ سال عمر می‌کند جفت‌گیری از دی ماه تا اسفند است.

مدت بارداری ۶۵ روز طول می کشد و بچه‌ها اغلب در فروردین و اردیبهشت به دنیا می‌آیند.

تعداد بچه ها ۱ تا ۸ است (معمولا ۲ تا ۵ ).

جنس نر هیچ نقشی در پرورش و بزرگ کردن بچه‌ها ندارد. بلوغ جنسی در نرها در دو سالگی و در ماده‌ها در یک سالگی است.

چشم و گوش بچه‌ها بعد از ۱۸ الی ۲۴ روز باز می‌شود و در ۴ تا ۶ هفتگی بچه‌ها قادرند روی پای خود بایستند و راه بروند و در هفته هفتم قادرند از درخت بالا بروند.

بچه‌ها در ۲ تا ۳ ماهگی از شیر گرفته می‌شوند و به شکار می‌پردازند.