مرال یا گاو کوهی بزرگ‌ترین انواع گوزن است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره مرال (گاو کوهی) آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۶۰ تا ۲۶۰ سانتی‌متر، طول دم ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر، ارتفاع بدن ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و وزن ۱۳۰ تا ۲۶۰ کیلوگرم است.
دست و پایی بلند و بدنی بزرگ و پوشیده از موهای قهوه‌ای کوتاه مایل به خاکستری دارد که در ناحیه کفل زرد رنگ است.
گوساله‌ها دارای موهای قهوه‌ای مایل به قرمز با خال‌هایی سفید هستند.
نر دارای شاخ‌های بلند و منشعب است که هر ساله به تعداد شاخک‌ها اضافه می‌شود.
در زیرگونه موجود در ایران (C.e.maral) در قسمت جلوی شاخ، دو شاخک دیده می‌شود که «گرگ کش» نام دارد.
مرال یا گاو کوهی
شاخ‌ها هر سال در اسفندماه افتاده و با آغاز بهار شروع به رویش مجدد می‌کند.
طول شاخ‌ها بین ۵۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و طول انشعابات آن بین ۷ تا ۲۰ سانتی‌متر است.
شاخ در نرهای مسن (بیش از ۱۵ سال) بسیار نازک، کوتاه و گاهی بدون انشعاب می‌شود.
ویژگی‌های زیستی: عمدتا شب گرد هستند.
هنگام شب مناطق باز و بدون درخت را برای چریدن انتخاب کرده و صبح‌ها به مناطق انبوه جنگلی می‌روند.
گیاه‌خوار و نشخوار کننده‌اند.
حس بویایی و شنوایی به نسبت قوی دارند و به خوبی شنا می‌کنند.
به صورت اجتماعی زندگی کرده، نرهای بالغ گروه‌های جداگانه‌ای برای خود تشکیل می‌دهند و تنها در فصل زادآوری با ماده‌ها هستند.
در هر گله طبقات اجتماعی مختلفی وجود دارد که از راه کنشی که با دیگران به وسیله شاخ زدن و لگد زدن دارند مشخص می‌شود.
از علف‌ها، میوه‌ها، قارچ‌ها و نیز سرشاخه درختان و درختچه‌ها تغذیه می‌کنند.
جفت‌گیری با رقابت میان نرهای بالغ در شهریور ماه و اوایل پاییز، که فصل «گاوبانگی» نام دارد، و تشکیل حرم‌های موقتی، که چند هفته دوام دارد، انجام می‌شود. طول مدت بارداری ۳۳ تا ۳۴ هفته (حدود ۸ ماه) است.
یک گوساله به دنیا می‌آورد که ۸ تا ۱۵ کیلوگرم وزن داشته و تا یک سال همراه مادر می‌ماند.
آنها در ۱ و نیم سالگی بالغ می‌شوند.
طول عمر در طبیعت ۱۳ تا ۱۵ و در موارد نادر به ۲۲ سال می‌رسد.
طعمه خواران طبیعی این گونه در ایران گرگ و پلنگ هستند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: این گوزن غالبا در علفزارهای نزدیک به مناطق جنگلی انبوه زندگی می‌کند.
در ایران زیستگاه اصلی این گونه جنگل‌های منطقه خزر (جنگل‌های هیرکانی) است.
اما تا چندی پیش در جنگل‌های زاگرس نیز زندگی می‌کرد.
وضعیت حفاظتی: مرال بر اساس قوانین سازمان حفاظت محیط زیست در زمره گونه‌های حمایت شده قلمداد شده است.
در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
شکار غیرقانونی و تخریب زیستگاه از عوامل تهدید کننده اصلی این گونه است.
پایان پیام
