کشته شدن یک قلاده پلنگ در آمل
به گزارش گلونی و بنا بر گزارش های مردمی و بررسی مامورین اجرایی محیط زیست شهرستان آمل مشخص شد چند روزی از زمان تلف شدن آن می‌گذشت.
بررسی‌ها حاکی است که پلنگ پس از زخمی شدن مسیر و مسافتی را طی نموده و سپس زمین‌گیر و تلف شده است.
پیگیری در خصوص علت تلف شدن پلنگ و کشف لاشه آن از طرف اداره حفاظت محیط زیست شهرستان آمل با جدیت در حال پیگیری است که پس از بررسی کامل موضوع، متعاقبا اطلاع رسانی می‌شود.
جنگل‌های امامزاده عبدالله آمل از مناطق آزاد شهرستان آمل بوده و زیستگاه گونه های جانوری، پلنگ، سیاهگوش و شوکاست.
کشته شدن یک قلاده پلنگ در آمل
در کتاب «اطلس پستانداران ایران» که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره پلنگ آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۱۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر، طول دم ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر، ارتفاع بدن ۴۵ تا ۷۸ سانتی‌متر و وزن ۳۵ تا ۹۰ کیلوگرم است.
دارای جثه‌ای بزرگ، بدنی عضلانی و قابل انعطاف، سری پهن، دست و پایی کوتاه با پنجه‌های قوی است.
سطح بدن پوشیده از موهای نرم و کوتاهی به رنگ کرم نخودی است که در قسمت‌های زیرین بدن کم‌رنگ‌تر می‌شود بدن پوشیده از خال‌های گرد و توخالی شبیه به گل است.
ویژگی‌های زیستی: پلنگ به طور عمده از غروب تا طلوع آفتاب به فعالیت می‌پردازد.
به صورت انفرادی زندگی کرده و قلمرو هر نر معمولا قلمرو چند ماده را نیز در بر می‌گیرد.
از قلمرو خود به شدت دفاع نموده و با نشانه‌هایی مانند ایجاد خراش روی زمین یا تنه درختان و به جا گذاشتن سرگین و ادرار مرز قلمرو خود را مشخص می‌کند.
جابه‌جایی زیادی داشته و یک نر در استان یزد که به وسیله رادیوتله‌متری بررسی شد حدود ۶۲۶ کیلومتر مربع را در ۱۰ ماه طی کرد.
مهم‌ترین طعمه پلنگ، کل و بز و قوچ و میش است و در کنار آن از گراز، انواع گوزن‌ها، آهو، پستانداران کوچک، پرندگان و حتى حشرات نیز تغذیه می‌کند.
در مواقع کمبود طعمه طبیعی ممکن است به دام‌های اهلی و سگ گله نیز حمله کند.
معمولا در بهمن‌ماه جفت‌گیری کرده و پس از ۹۰ تا ۱۰۶ روز، ۱ تا ۴ توله به دنیا می‌آید ولی به ندرت موفق به بزرگ کردن بیش از ۲ توله می‌شود.
توله‌ها در سن ۱۲ تا ۱۸ ماهگی از مادر جدا شده و تا چند ماه پس از آن با هم می‌مانند.
در طبیعت ۱۴ تا ۱۹ سال و در اسارت تا ۲۳ سال عمر می‌کند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: به دلیل قابلیت سازگاری بالا، در انواع زیستگاه‌های کوهستانی، استپی، جنگلی و کوه‌های خشک مناطق بیابانی اکثر مناطق ایران، از ارتفاع ۲۰۰ تا ۴۰۰۰ متر بالاتر از سطح دریا زندگی می‌کند.
با استفاده از دوربین‌های تله‌ای، اطلاعات بیشتری از حضور پلنگ در سال‌های اخیر در زیستگاه‌های ناشناخته کشور (پناهگاه حیات‌وحش نایبندان طبس و بشاگرد در استان هرمزگان) به دست آمده است.
اگرچه پلنگ پراکندگی وسیعی در ایران دارد اما از فراوانی پایینی برخوردار است.
در پژوهشی در پارک ملی بمو، ۶ فرد پلنگ و تراکمی در حدود یک و هشتاد و هفت دهم پلنگ در ۱۰۰ کیلومتر مربع تخمین زده شده است.
وضعیت حفاظتی: در زمره گونه‌های حمایت‌شده سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد.
شکار غیرمجاز پلنگ و طعمه‌های آن، تغذیه از لاشه‌های مسموم، تله گذاری و تصادفات جاده‌ای از مهم‌ترین عوامل کاهش جمعیت این گربه‌سان در ایران است.
پلنگ در طبقه «آسیب پذیر» (VU) فهرست سرخ IUCN و پیوست II کنوانسیون CITES قرارد دارد. اما زیرگونه پلنگ ایرانی (P p . saricolor) در خطر انقراض» (EN) طبقه بندی شده است.
حفاظت، به خصوص خارج از مناطق حفاظت‌شده که جمعیت طعمه‌های طبیعی در آن به شدت کاهش یافته، نیازمند برنامه‌ریزی جدی است.
پایان پیام
