کفتار گونه با ارزش در طبیعت
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره کفتار آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۱۲ تا ۱۸۴ سانتی‌متر، طول دم ۲۵ تا ۴ سانتی‌متر، ارتفاع بین ۶۰ تا ۹۴ سانتی‌متر و وزن ۲۵ تا ۵۵ کیلوگرم است.
نر و ماده کاملا همشکل هستند.
سر و آرواره بزرگ و دندان‌های بسیار محکمی دارد، چنانکه استخوان ران الاغ را می‌تواند خرد کند.
گوش‌ها بزرگ و پهن هستند.
گردن خمیده به سمت پایین دست‌ها بلندتر و قوی‌تر از پاها و دم متوسط با موهای بلند است.
یال بلند و به نسبت پر مویی از پشت گردن تا دم کشیده شده است که هنگام تهدید و نزاع بلند شده و جثه‌ای بزرگ‌تر به آن می‌بخشد.
موهای بدن به رنگ سفید مایل به کرم تا خاکستری روشن با نوارهای سیاه تا قهوه‌ای مایل به سیاه است.
پوزه و اطراف چشم‌ها تیره و لکه سیاهی زیر گردن دیده می‌شود.
کفتار
در زمستان موهای ناحیه پشت بلند و انبوه و خاکستری رنگ است.
پنجه‌‌رو است و پاهای جلو و عقب هر یک ۴ انگشت دارند. هنگام حرکت دست و پای هر طرف از بدن را با هم حرکت می‌دهد.
ویژگی‌های زیستی
به صورت انفرادی دیده می‌شود.
ولی کفتار مادر و توله‌های سال قبل گروهی را برای پرورش توله‌های جدید تشکیل می‌دهند.
شب گرد است و با نزدیک شدن غروب فعالیت خود را آغاز می‌کند و دوباره با روشن شدن هوا به لانه خود که در شکاف‌های طبیعی یا انسان ساخت است باز می‌گردد.
از مشخصات لانه کفتارها وجود بقایای استخوان، شاخ و موی جانورانی است که توسط کفتار به این مکان آورده شده‌اند.
لانه‌ها ممکن است چندین ورودی داشته باشند.
عمدتا لاشه‌خوار است ولی از تخم پرندگان و لاک‌پشت‌ها، پستانداران و خزندگان کوچک، حشرات و میوه‌ها نیز تغذیه می‌کند.
به کمک پوزه کشیده و حس بویایی قوی می‌تواند بوی لاشه‌ها را از فواصل چند کیلومتری تشخیص دهد.
جفت‌گیری در تمام سال امکان‌پذیر است.
دوره بارداری ۹۰ تا ۹۲ روز به طول می‌انجامد و ۱ تا ۵ (معمولا ۲ تا ۳) نوزاد با وزن تقریبی ۷۰۰ گرم به دنیا می‌آورد.
نوزادان پس از ۵ تا ۸ روز چشم باز می‌کنند و دو و نیم تا سه ماه از شیر مادر تغذیه می‌کنند.
در ۲ تا ۳ سالگی بالغ می‌شوند و در اسارت تا ۲۴ سال عمر می‌کنند جانور ساکتی است و به ندرت از آن صدایی شنیده می‌شود.
در هنگام تهدید صدایی شبیه به خرخر همراه با ناله از آنها شنیده می‌شود.
زیستگاه پراکندگی و فراوانی
در زیستگاه‌های مختلفی از جمله بیابان، استپ و کوهستان یافت می‌شود و در اکثر مناطق کشور به جز شمال و شمال غرب ایران با فراوانی اندکی یافت می‌شود.
به تازگی در شمال پارک ملی گلستان نیز دیده شده است.
وضعیت حفاظتی
در طبقه «نزدیک به تهدید» (NT) فهرست سرخ IUCN قرار دارد همه ساله تعداد زیادی از کفتارها به واسطه شکارچیان، مردم بومی، تصادفات جاده‌ای و یا خوردن لاشه مسموم تلف می‌شوند.
حفاظت از آنها نیازمند برنامه آموزشی و آگاهی رسانی به ویژه در جوامع روستایی است.
پایان پیام
