پیزائولو بودن در روز جهانی پیتزا؛ روز جهانی پیتزا و عشقی که پایان ندارد
به گزارش گلونی ۹ فوریه در تقویم میلادی به عنوان روز جهانی پیتزا نام‌گذاری شده است.
پیتزا در سراسر جهان علاقه‌مندان بی‌شماری دارد و یک غذای پرطرفدار محسوب می‌شود.
در زیر، عاشقانه‌ای برآمده از دل را پیشکش می‌کنیم به مقام شامخ این غذای لذیذ دو سه قرن اخیر.
پیزائولو بودن
آشپز ساده و آماتوری که قرن ۱۸ میلادی در شهر ناپولی ایتالیا زندگی می‌کرد و برای سیر کردن شکم مشتری‌های فقیرش، گوجه و پنیر را با خمیر نان قاطی می‌کرد، هیچگاه تصور نمی‌کرد غذای ساده و معمولی‌اش به سرعت شهره و آوازه‌ای جهانی پیدا کند.
هیچگاه فکر نمی‌کرد چند سال بعد از اغذیه‌فروش‌های اطراف ترمینال جنوب تهران گرفته تا فود کورت‌های لاکچری شمال لندن، همه و همه در یک چیز مشترک باشند.
آن نقطه اشتراک هم چیزی نیست جز پیتزا. غذایی که نقطه اشتراک بسیاری از ملت‌هاست و تقریبا همه آن را می‌شناسند.
همه می‌دانند آن را چگونه باید خورد. همه می‌دانند شیوه طبخ و مواد اصلی تشکیل دهنده آن چیست.
حالا پیتزا و کلا خانواده پیتزاسانان با تمام ضررها و آسیب‌هایی که می‌تواند در برخی موارد برای سلامتی انسان داشته باشد؛ به عنوان محبوب‌ترین غذای بین‌المللی طبخ و توزیع می‌شوند.
امروزه رستوران‌های شرق و جنوب شرق آسیا در کنار خرچنگ و هشت‌پا و سوشی‌های‌شان، پیتزا هم دارند.
رستوران‌های خاورمیانه در کنار کباب‌ها و پلوهای‌شان، پیتزا را هم می‌فروشند.
فست‌فودهای زنجیره‌ای و غول‌آسای آمریکایی در منوی خود کنار ساندویچ‌های متنوع‌شان اسم پیتزا را هم گنجانده‌اند.
در ایران هم از اوایل دهه چهل با تاسیس پیتزا داوود در قلب خیابان نوفل‌لوشاتوی فعلی، پیتزا دلبری خود در نزد ایرانیان را آغاز کرد.
پیتزا چه آن موقع که در ایران یک غذای بالاشهری محسوب می‌شد و ما سالی یک بار موفق به رویت چهره چون ماهش می‌شدیم، چه همین امروز که برخی پیتزافروشی‌های جنوب شهر یک پیتزا مخصوص با دو تا نوشابه را می‌دهد ۱۵ هزار تومان، اصالت و هویت خود را حفظ کرده است.
ایتالیایی‌ها به عنوان خالقان اصلی این غذای لذیذ، به کسی که پیتزا می‌خورد پیزائولو می‌گویند. پس ما هم ۹ فوریه، روز جهانی پیتزا را به تمام پیزائولوهای جهان تبریک می‌گوییم.
پایان پیام
نویسنده: محسن فراهانی
