سنجاب زمینی ناخن دراز با حس بینایی قوی
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره سنجاب زمینی ناخن‌دراز آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۲۰۰ تا ۲۸۰ میلی‌متر، طول دم ۷۰ تا ۹۰ میلی‌متر، طول کف پای عقب ۵۵ تا ۵۹ میلی‌متر، طول گوش ۱۳ تا ۱۸ میلی‌متر و وزن حدود ۶۰۰ گرم است.
جثه‌ای بزرگ، گوش‌های کوچک و دم کوتاه و پشمالویی دارد.
موهای بدن در زمستان بلند و نرم است.
این موها در اوایل بهار ریخته و موهای کوتاه تابستانی جایگزین آن می‌شوند.
سنجاب زمینی ناخن دراز
رنگ موهای پشت بدن و دم، زرد مایل به خاکستری شنی و سطح زیرین بدن و دم مایل به سفید است.
در قسمت انتهایی دم یک نوار سیاه رنگ با حاشیه سفید دیده می‌شود ناخن‌های بلند، قوی و نوک تیزی به طول ۱۲ میلی‌متر داشته که برای کندن زمین مناسب است.
در کنار ناخن‌ها، موهای بلندی وجود دارد که کف پا را از گرما حفظ نموده و مانع فرو رفتن حیوان در شن‌زارها می‌شود.
ویژگی‌های زیستی: روز فعال است. صبح زود و عصرها بیشتر دیده می‌شود.
در گروه‌های کوچک زندگی می‌کند.
برای ساختن لانه، زمین‌های شنی را که کمتر نرم باشد ترجیح می‌دهد.
لانه معمولا یک سوراخ دارد.
در فصل زمستان ممکن است در تمام روز بیرون از لانه مشاهده شود ولی در روزهای سرد از لانه بیرون نمی‌آید.
خواب زمستانی ندارد و در روزهای گرم تابستان نیز که مواد غذایی کم است، در لانه را با شن و گیاهان خشک مسدود کرده، داخل آن به خواب می‌رود.
حس بینایی قوی‌ای دارد، برای بهتر دیدن معمولا روی دو پا می‌ایستد و به هنگام احساس خطر به داخل لانه می‌رود.
از دانه، میوه، برگ و ریشه گیاهان تغذیه می‌کند.
اوایل بهار جفت‌گیری کرده و در این فصل فعالیت بیشتری دارد.
گاهی نیز مسافت زیادی را طی کرده، از لانه دور می‌شود.
حدود ۲۵ روز پس از جفت‌گیری ۳ تا ۷ بچه با چشمانی بسته و بی مو می‌زاید.
در اواخر بهار، بچه‌ها بیرون از لانه مشاهده می‌شوند و در ۹ ماهگی به سن بلوغ می‌رسند.
روباه معمولی و پرندگان شکاری از طعمه‌خواران طبیعی این گونه هستند.
زیستگاه پراکندگی و فراوانی: در شنزارهای مناطق بیابانی زندگی می‌کند.
در ایران فقط در ناحیه سرخس دیده می‌شود.
وضعیت حفاظتی: به دلیل اینکه سنجاب زمینی ناخن‌دراز در شنزارهای دور از مناطق مسکونی زندگی می‌کند و آسیبی به محصولات کشاورزی نمی‌زند کمتر مورد آسیب قرار گرفته و خطری نسل آن را تهدید نمی‌کند.
این گونه در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
پایان پیام
