روایتی از سیزده به در ۱۴۰۰ تهران
به گزارش گلونی سیزده به در در تهران با ممنوعیت حضور مردم در بوستانها به پایان رسید اما این حکایت همه خیابانها نبود.
روایتی از سیزده به در ۱۴۰۰ تهران
این روایت را بخوانید:
یک: از میدان توحید یعنی ستارخان تا باقرخان صف طولانی برای خرید بستنی، ساندویچ و… بود و مردم عاشقانه میخوردند و میخندیدند. پارک ستارخان مملو از آدم بود.
میدان انقلاب خلوت بود اما آزادی شلوغ. هم داخل میدان و اطراف آن تعداد زیادی روی چمنها نشسته بودند. اغلب کارگران و یا مسافران.
دو: از پانزده خرداد تا چهارراه مولوی و میدان محمدیه پر از دستفروش بود و بازار سیداسماعیل بزرگی تشکیل شده بود و مردم دوشادوش هم حرکت میکردند. اغلب بیماسک.
پارک شهر چون حصار و در دارد، درش را بسته بودند و کسی داخل نبود.
سه: پارک کوثر در تقاطع خراسان و ری پر از شهروندانی بود و که خیلی عادی و بدون ماسک قدم میزدند.
میدان شوش و اطرافش خلوت بود اما بساط میوهفروشان و دستفروشان برپا. خیابان خیام هم برخلاف همیشه خلوت بود و آرام.
چهار: پارک لاله را بسته بودند و ماموران شهرداری و انتظامی هم بودند اما وسط بلوار کشاورز غوغا بود و حتی یک خانواده زیرانداز پهن کرده بودند وسط بلوار و مردم هم فوج فوج قدم میزدند و صندلی خالی گیر کسی نمیآمد. در همین شلوغی هم مینوشیدند و انگار نه انگار…
پنج: پارک صارم در شهرک اکباتان شلوغ بود به ویژه نزدیک به اتوبان و فضای سبز جنوب اکباتان نزدیک به لشکری بسیار شلوغ بود.
مردم تهران اغلب فضاهای پرت را اشغال کرده بودند. حتی برخی در فضاهای محدود کنار اتوبان چادر زده بودند.
شش: خیابانهایی مثل جمهوری بسیار خلوت بود. بهارستان و سرچشمه و خیابان امام خمینی خلوت بود. اما هر جا میشد چادر زد و نشست، مردم نشسته بودند.
بیشتر فضاهای کوچک و فضاهای سبز درون محلهها در اختیار مردم بود و سیزده را به در میکردند.
هفت: در فضای سبز برخی دوربرگردانها هم مردم نشسته بودند. خلاصه این که تهران خلوت بود و برخی از مردم دور از چشم، در مناطقی سوقالجیشی نشسته بودند و سیزده را به در میکردند.
هشت: به نظرم بعد از این همه سفر نوروزی، سیزده به در، چیز زیادی به آمار کرونا اضافه نمیکرد. کاش چنین قانونی برای روزهای دیگر هم گذاشته میشد چون بسیاری روز دوازدهم رفتند و با خیال راحت نشستند و کیف کردند. امروز را هم استراحت کردند برای شنبه پیشرو.
نه: در خرمآباد ما هم مردم به دامان طبیعت رفتند و چون ما چهارده به در هم داریم فردا هم به دل طبیعت میروند.
این طوری.
پایان پیام
گزارشگر: رضا ساکی