نوروز در میان زرتشتیان همان رسم آشنای ایرانی
به گزارش گلونی همان‌طور که گفتیم نوروز هرساله جغرافیای پهناوری را در می‌نوردد تا به مردمانی از اقوام، ادیان و مذاهب گوناگون برسد، سال را نو و دل‌ها را تازه کند.
مسلمانِ این جغرافیای گسترده اعم از اهالی تشیع و اهل سنت، درکنار مسیحیان و البته سردرمداران این جشن یعنی زرتشتیان و… سعی دارند تا ایام عید را هرچه باشکوه‌تر برگزار کنند و در این یادداشت به نوروز در میان زرتشتیان خواهیم پرداخت.
زرتشتی‌ها بنا بر رسمی کهن هراسفند خانه‌هایشان را از هرچه آلودگی دور کرده، وسایل کهنه را دور می‌ریزند و هفت‌سین می‌چیند چراکه اعتقاد دارند ۱۰ روز مانده به بهار فروهر نیاکانشان به خانه‌ها سر می‌زنند و در صورت پاکیزه نبودن خانه از اهالی آن ناراضی و روی‌‌برگردان خواهند شد و در غیر این صورت در تمام سال مورد لطف و مراقبت نیاکان خواهند بود.
از رسوم فراموش‌شده به‌دینان رسمی است به نام شب وه که درست شب پیش از تحویل سال برگزار می‌شده است و مردم هر محله در آتشکده جمع شده تا بامدادان بیدار بوده و اوستا می‌خواندند و از آتشکده برای آتش بوم کردن مستقیما به خانه خود می‌رفتند.
در پی اعتقاد به بازگشت فروهر درگذشتگان در ده روز باقی مانده به سال جدید، زرتشتیان با برپا کردن آتش و اوستاخوانی یا همان آتش بوم کردن سعی در بدرقه نیاکانشان داشتند.
بعد از مراسم آتش بوم کردن و چهارشنبه‌سوری نوبت به مراسم تحویل سال می‌رسد.
زرتشتیان درست بعد از آغاز عید به آتشکده‌ها رفته، اوستا خوانده و آمدن نوروز را به یکدیگر شادباش می‌گویند و بعد از بازدید از آرامگاه در گذشتگان به دید و بازدید می‌پردازند.
عید دیدنی‌ها دربین زرتشتیان شباهت زیادی با عید دیدنی در میان سایر ایرانیان دارد با این اختلاف که در وهله اول با گلاب و آینه از مهمان پذیرایی می‌کنند و این نوع پذیرایی نشانه ارزش مهمان نزد میزبان است.
در نهایت نوروز با فرارسیدن سیزده به در با تمام جشن‌ها و خوشی‌هایش نزد تمام اقوام به پایان می‌رسد اما این جشن‌ها با مناسبت‌ها و بهانه‌های گوناگون دربین زرتشتیان تمام ناشدنی و ادامه دار است.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
