اداره کردن شرکت با چشمک زدن ساده
خاطرات آقای ظفرقندی، این قسمت: جابه‌جایی طبقات با چشمک
به گزارش گلونی، حدود ۹ ماه از روزی که جنگ بین طبقات ساختمان شرکت علنی شد، می‌گذرد.
طبقات پایین به چیزی غیر از جابه‌جایی فوری با طبقات بالا راضی نیستند چون معتقدند همه امکانات از جمله اکسیژن کافی و چشم‌انداز درست و حسابی سال‌هاست بدون هیچ دلیلی در انحصار طبقات بالاست درحالی‌که یک سوم طبقات پایین هم برای شرکت بازدهی ندارند.
آن روز قرار شد هیئت‌مدیره جلسه‌ای با حضور خانم بالازاده، نماینده طبقه بالایی‌ها، و خانم خاکسار، نماینده طبقه پایینی‌ها برگزار کند.
خانم خاکسار گفت: «ما از بی‌اکسیژنی، بی‌نوری، نشتی سقف‌ها و نم دیوارها خسته شده‌ایم. باید همین فردا جای واحدهای طبقات پایین با واحدهای طبقات بالا عوض شود.»
اداره کردن شرکت با چشمک زدن ساده
خانم بالازاده گفت: «الهی بمیرم که این همه سختی کشیدید. دوستان عزیز، بنده کاملا با ایشان موافقم» و به رئیس هیأت‌مدیره چشمک زد.
رئیس هیأت‌مدیره از دو طرف تشکر کرد و گفت: «خب، خدا را شکر مشکل حل شد. فقط می‌ماند جزئیات جابه‌جایی که مدیر محترم اداری توضیح می‌دهند» و به مدیر اداری چشمک زد.
مدیر اداری گفت: «همین امروز کارگروه جابه‌جایی را تشکیل می‌دهیم. فقط می‌ماند موضوع ریاست این کارگروه» و به مدیرعامل چشمک زد.
مدیرعامل گفت: «بدون شک شخصی می‌تواند از عهده این کار بربیاید که از جنس طبقات پایین باشد» و به قائم‌مقامش چشمک زد.
قائم‌مقام گفت: «چه کسی بهتر از سرکار خانم خاکسار؟» و به خانم بالازاده چشمک زد.
خلاصه خانم خاکسار شد رئیس کارگروه جابه‌جایی طبقات و از فردای آن روز با جدیت پیگیر کارها شد.
طبق مصوبه هیأت‌مدیره یک اتاق بزرگ مجهز به تختخواب تاشو و یک منشی مخصوص مجهز به هندزفری با موهای کراتینه در همان طبقات پایین برای ایشان در نظر گرفته شد و یک دستگاه خودرو با راننده شخصی هم در اختیارشان قرار گرفت.
من هم موظف شدم روزی شش لیوان چای با طعم‌های مختلف برای‌شان ببرم.
سفرهای خارجی دوره‌ای به کشورهای توسعه‌یافته در راستای بهره بردن از تجربیات آن‌ها در انتقال طبقات، از دیگر برنامه‌های مهم خانم خاکسار در جایگاه رئیس کارگروه جابه‌جایی بود که به‌طور منظم انجام گرفت ولی خبری از جابه‌جایی نشد که نشد.
امروز بعد از گذشت حدود ۹ ماه از مصوبه جابه‌جایی طبقات، گروهی از کارمندان که به طولانی شدن زمان این جابه‌جایی معترض بودند در جلسه هیأت‌مدیره حضور یافتند.
خانم خاکسار گفت: «زمان‌بر بودن بیش از حد موضوع جابه‌جایی طاقت همه را طاق کرده است. از هیأت مدیره خواهشمندم اقدام عاجل را در دستور کار قرار دهد» و به همه اعضای هیأت‌مدیره چشمک زد.
پایان پیام
نویسنده: مسعود توکلی
