کبوتر دریایی ایرانی محدود شده در جزایر جنوب
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره کبوتر دریایی ایرانی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۲۹ تا ۳۱ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۷۰ تا ۷۳ سانتی‌متر است.
کبوتر دریایی کوچک جثه با دم به نسبت بلند است.
نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.
به واسطه روتنه قهوه‌ای و زیرتنه سفید که مرزشان در حد چشم‌ها تفکیک می‌شود، از سایر کبوترهای دریایی قابل تشخیص است.
منقار سیاه و پاها گوشتی رنگ است.
پرنده نابالغ شباهت بسیار زیادی به بالغ‌ها دارد و تفکیک آن تقریبا غیرممکن است.
ویژگی‌های زیستی
آب‌های گرم دریایی را ترجیح می‌دهد.
گاهی نیز به صورت گروهی و همراه با دیگر پرندگان دریایی دیده می‌شود.
پروازش با بال زدن‌های سریع و سرخوردن‌های کوتاه همراه است و نزدیک سطح آب پرواز می‌کند.
به طور عمده از ماهی‌ها، سرپایان و خرچنگ‌ها تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری به شکل کلنی در جزایر دور از سواحل و آبسنگ‌های مرجانی انجام می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش را درون سوراخ‌های روی زمین، شکاف سنگ‌ها و صخره‌ها و یا بین تخته سنگ‌ها بنا می‌کند.
یک تخم سفید به ابعاد ۳۶ × ۵۲ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم ۵۰ روز طول می‌کشد.
جوجه در بدو تولد پوشیده از کرک است و تا حدود ۷۰ روزگی توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شود.
پراکنش و فراوانی: از اوایل پاییز تا اوایل بهار در آب‌های گرم خلیج فارس و تنگه هرمز به سر می‌برد ولی در طول تابستان کمتر در آب‌های نزدیک به ساحل دیده می‌شود و احتمالا در جزایر دور از سواحل در همین ناحیه جوجه‌آوری می‌کند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
با این وجود گستره پراکنش جهانی این گونه تا حد نگران کننده‌ای کاهش یافته و به جزایر خلیج فارس و دریای عمان محدود شده است.
همچنین به نظر می‌رسد که کلنی‌های جوجه‌آوری باقیمانده در این مناطق با تهدیدهای متعددی از جمله اثر طعمه‌خواران و نابودی آشیانه‌ها توسط گردشگران روبرو هستند.
پایان پیام
