آنقوت را بشناسید؛ اردکی شبیه به غاز
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره آنقوت آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۶۱ تا ۶۷ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۲۱ تا ۱۴۵ سانتی‌متر است.
بزرگتر از اردک‌ها و تقریبا به اندازه غازهای کوچک جثه است.
نر و ماده تقریبا همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
رنگ عمومی بدن، نارنجی مایل به قهوه‌ای تا بلوطی است که در ناحیه سر کمرنگ‌تر می‌شود.
آینه بالی سبز رنگ، پوشپرهای روی بال‌ها سفید و شاهپرها، دم، منقار و پاهای سیاه دارد.
پرنده نر در دوره جوجه‌آوری طوقی سیاه به دور گردن دارد که در خارج از این دوره دیده نمی‌شود.
پرنده ماده شبیه به نر ولی اندکی تیره‌تر است، سر روشن‌تر دارد و فاقد طوق سیاه دور گردن است.
پرنده نابالغ شبیه به ماده بالغ ولی اندکی کمرنگ‌تر است و روتنه قهوه‌ای‌تری دارد.
ویژگی‌های زیستی
زیستگاه‌های متنوعی از جمله سواحل دریاچه‌ها، استخرها، رودخانه‌های با جریان آرام، نهرها، آبگیرها، لاگون‌های نمکی و مرداب‌ها را بر می‌گزیند.
وابستگی کمتری به آب دارد و بیشتر وقت خود را روی خشکی‌های کنار آب می‌گذراند.
اغلب به صورت جفت و در زمان مهاجرت در دسته‌های بزرگ دیده می‌شود.
پروازی قدرتمند و سریع با بال زدن‌های به نسبت آرام و منظم دارد.
با چرا در زمین‌های مرطوب و یا فرو بردن بدن در آب‌های کم عمق به نحوی که بخش انتهایی بیرون از آب است، به تغذیه از دانه‌ها و جوانه‌های گیاهان و نیز سخت پوستان، نرم تنان، حشرات آبزی و خزندگان می‌پردازد.
جوجه‌آوری از اواخر اسفند و در آب‌های آزاد و اغلب در مناطق باز به ویژه در رودخانه‌ها، دریاچه‌های واقع در استپ‌های باز و جلگه‌های خشک آغاز می‌شود.
آنقوت تک همسر است و آشیانه‌اش را در حفره‌های طبیعی درون صخره‌ها، بین سنگ‌ها، گودال‌ها، سوراخ درختان و یا حفره‌های ایجاد شده توسط سایر حیوانات در سواحل شنی و ماسه‌ای با اندک مواد گیاهی بنا می‌کند و درونش را با کمی کرک و پر می‌پوشاند.
معمولا هشت تا ۱۲ و به ندرت تا ۱۶ تخم نیمه بیضی، صاف، کمی صیقلی، به رنگ سفید مایل به کرم و به ابعاد ۴۷,۱×۶۷ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۷ تا ۲۹ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند.
پرورش جوجه‌ها ۵۵ روز طول می‌کشد.
پس از آن والدین اندک اندک جوجه‌ها را به سمت آب هدایت می‌کنند.
در این زمان اغلب جوجه‌های آشیانه‌های مختلف با یکدیگر مخلوط می‌شوند و تشکیل دسته‌های بزرگی می‌دهند که توسط تعداد معدودی از والدین مراقبت می‌شوند.
معمولا پرندگان جوان تا پاییز همراه والدین می‌مانند.
پراکنش و فراوانی: مقیم تالاب‌های آذربایجان و استان فارس است و به تعداد کمتر در تالاب‌های سواحل شمالی خلیج فارس جوجه‌آوری می‌کند.
همچنین گزارش‌های پراکنده‌ای از جوجه‌آوری این پرنده در استان‌های گلستان، خراسان، اصفهان و فارس به ثبت رسیده است.
تقریبا در همه نقاط کشور زمستان گذرانی می‌کند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
پایان پیام
