تنجه پروازی شبیه به غازها دارد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره تنجه آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۸ تا ۶۷ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۱۰ تا ۱۳۳ سانتی‌متر است.
بزرگتر از اردک‌ها و تقریبا به اندازه غازهای کوچک جثه با سری کشیده و پروبالی تقریبا سفید است.
نر و ماده تقریبا همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
در پرنده نر بالغ، سر و بالای گردن سیاه با جلای سبز و مابقی گردن سفید است.
بال‌ها سفید، شاهپرهای پرواز سیاه و آینه بالی سبز است.
نوار بلوطی رنگ پهن در اطراف سینه و نوار سیاه رنگی در امتداد زیرتنه دارد که از سینه تا زیر دم امتداد یافته است و مابقی زیرتنه سفید است.
منقار قرمز با برآمدگی گوشتی در قاعده و پاها قرمز مایل به صورتی است.
پرنده ماده شباهت زیادی به نر دارد ولی منقار مات‌تر و برآمدگی قاعده منقار کوچکتر است و نوار بلوطی سینه و نوار سیاه زیرتنه باریکتر است.
در زمان پرریزی، پرنده نر برآمدگی گوشتی قاعده منقار خود را از دست می‌دهد و سر نیز سیاه مایل به قهوه‌ای می‌شود.
پرنده ماده در این زمان سر قهوه‌ای‌تری دارد.
در پرنده نابالغ، روتنه خاکستری مایل به قهوه‌ای تیره است، صورت، جلوی گردن و زیر تنه سفید دیده می‌شود، منقار صورتی مایل به خاکستری و فاقد برآمدگی در قاعده آن است و نوار بلوطی در سینه ندارد.
ویژگی‌های زیستی
سواحل ماسه‌ای و گلی کم عمق در دریاچه‌های شور و لب‌شور، مصب‌ها، تالاب‌های نمکی واقع در مناطق استپی و نیمه بیابانی و گاهی آب‌های شیرین را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
پروازی شبیه به غازها با بال زدن‌های قوی و آرام دارد.
به صورت گروهی در آب‌های کم عمق با زمین‌های گلی از بی‌مهره‌ها به ویژه نرم تنان، حشرات و سخت پوستان تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه خود را در سوراخ‌های ایجاد شده توسط سایر جانوران در تپه‌های شنی مجاور پیکره‌های آبی، سوراخ درختان، زیر صخره‌ها، ساختمان‌ها یا مکان‌های مشابه بنا می‌کند و آن را با پر و الیاف گیاهی نرم می‌پوشاند.
تنجه معمولا هشت تا ۱۵ تخم نیمه بیضی، تا حدی صیقلی، سفید مایل به کرم و به ابعاد ۶۷,۶×۶۵,۸ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۸ تا ۳۰ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند.
اندکی پس از خروج از تخم توسط والدین برای تغذیه به طرف آب هدایت می‌شوند.
پرورش جوجه‌ها ۴۵ تا ۵۰ روز طول می‌کشد.
پراکنش و فراوانی: به تعداد فراوان جوجه‌آور دریاچه ارومیه، همچنین دریاچه‌های بختگان مهارلو و تشک در استان فارس و به تعداد کمتر در تالاب میقان در استان مرکزی است و در تالاب‌های استان‌های مازندران (به ویژه تالاب میانکاله)، گیلان، گلستان و فارس، همچنین اغلب تالاب‌های شور و لب‌شور جنوب تا سواحل شمالی خلیج فارس زمستان گذرانی می‌کند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
پایان پیام
