جشن خردادگان و آیین برگزاری آن
جشن خردادگان و آیین برگزاری آن
به گزارش گلونی جشن خردادگان از جمله جشن‌های ماهیانه ایران باستان است که به اندازه سایر جشن‌های ماهانه به آن پرداخته نشده است و در کتب تاریخی هم از امشاسپند خرداد، پنجمین امشاسپند از میان امشاسپندان ششگانه، آن‌طور که باید و شاید یاد نشده است.
به عنوان مثال گردیزی در زین‌الاخبار تنها به آوردن نام خرداد بسنده کرده و ابوریحان بیرونی درباره جشن خردادگان در آثارالباقیه می‌گوید: «خرداد ماه روز ۶ خرداد است و آن عیدی است که به واسطه اتفاق دونام خردادگان نام دارد و معنای آن ثبات خلق است و خرداد ملکی است که به تربیت خلق و آشنا و نبات و ازاله پلیدی از آب‌ها موکل است.»
درباره آیین‌هایی که در این جشن انجام می‌شده است استحمام، کندن چاه، نو کردن کاریز و نیایش کردن را نام برده‌اند.
در چنین روزی یعنی ششم خردادماه هرسال ایرانیان به کنار رودها و رودخانه‌ها، دریاها و چشمه‌ها می‌رفته امشاسپند خرداد را ستایش می‌گفتند، در راه پاکیزگی آب‌ها و راه‌آب‌ها می‌کوشیدند و همراه خانواده به جشن و پایکوبی می‌پرداختند.
امشاسپند خرداد، فرشته‌ای مادینه است که در پهلوی خردات یا هردات و در اوستایی هئوروتات خوانده می‌شود و خرده اوستا در وصفش چنین گفته است:
«فزون توانا باشد خرداد امشاسپند، سرور سال‌ها و ماه‌ها و روزها و زمان‌های روانان نیکومنش که مردم نیکوکار در سراسر سال ارزانی و گشایش زندگی کنند و برای پرهیزگاری سروری پارسا است. او موکل است در گیتی بر آب روان پاک و پالوده‌ای که هیچ بدکار بداندیش را توانایی آلوده ساختن آن نیست.»
بر اساس متون باستانی خرداد پرستار آب‌ها در جهان خاکی است و گل سوسن نماد اوست.
امشاسپندان خرداد و مرداد همواره در کنار هم آورده می‌شوند چرا که خویشکاری هریک ارتباط تنگاتنگی با خویشکاری دیگری دارد. در مقابل خرداد و مرداد نیز دیوان گرسنگی و تشنگی قرار دارند.
در نهایت جشن خردادگان یادآور آن است که آباد ساختن، رهایی از اندوه، نیایش پروردگار و پاکیزه نگاه‌داشتن آب و سایر اجزای طبیعت باید در راس کار آدمی قرار بگیرد.
پایان پیام
نویسنده: کیمیا قنبری
کد خبر : 227751 ساعت خبر : 1:56 ب.ظ