حواصیل ارغوانی مهاجر عبوری در اغلب تالاب های کشور
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره حواصیل ارغوانی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۷۸ تا ۹۰ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۲۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر است.
حواصیلی به نسبت پرجثه با سر و بدن باریک و کشیده، گردن بلند و انگشتان بلند است.
نر و ماده همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ تارک سر و کاکل سیاه رنگ دارد.
سر و گردن بلوطی روشن و خطوط سیاهی دارد که از زیر چشم‌ها شروع و در دو طرف گردن تا سینه ادامه پیدا می‌کند.
چانه و گونه‌ها سفید و جلوی گردن سفید نخودی است.
شانه‌های سینه و شکم بلوطی تیره، دو طرف شکم قهوه‌ای خاکستری و پوشپرهای زیر دم سیاه است.
منقار در دوره جوجه‌آوری زرد روشن و در سایر اوقات سال تیره‌تر دیده می‌شود.
پرنده نابالغ به رنگ قهوه‌ای روشن و کمرنگ‌تر از پرنده بالغ دیده می‌شود، تارک بلوطی، جلوی گردن و زیرتنه سفید نخودی و بال‌ها رنگی خاکستری دارد و به واسطه حاشیه قهوه‌ای پرها، ظاهری فلس مانند دارد.
همچنین فاقد نوارهای سیاه در دو طرف گردن است.
ویژگی‌های زیستی
به زیستگاه‌های تالابی با توده‌های انبوهی از گیاهان حاشیه‌ای نظیر نی و لویی وابستگی نشان می‌دهد.
در خارج از دوره جوجه‌آوری به تنهایی و در زمان مهاجرت در دسته‌های کوچک و پراکنده دیده می‌شود.
به آرامی در آب‌های کم عمق قدم می‌زند و در فرصت مناسب با حرکت سریع گردن طعمه را درون آب صید می‌کند.
بیشتر از ماهی‌ها و حشرات و به مقدار کمتر از پستانداران کوچک، دوزیستان، مارهای آبی، مارمولک‌ها و به ندرت از پرندگان، سخت پوستان، نرم‌تنان و عنکبوت‌ها تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط فروردین تا اردیبهشت و با تشکیل کلنی‌های پراکنده در نیزارهای انبوه و اغلب در کنار آب‌های باز آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش کپه‌ای از ساقه‌های خشک نی و لویی است که آن را بر روی توده‌های نی، گاهی روی بوته‌های کوتاه یا درختان بنا می‌کند.
معمولا چهار تا پنج، گاهی سه تا شش و به ندرت تا هشت تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، آبی مایل به سبز کمرنگ و به ابعاد ۴۰,۹×۵۶,۳میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۴ تا ۲۸ روز طول می‌کشد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در ابتدا با غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند، در حدود ۴۲ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند و در حدود ۶۰ روزگی مستقل می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: مقیم برخی تالاب‌های استان‌های خوزستان و فارس است. همچنین در برخی تالاب‌های سواحل جنوبی دریای کاسپین و نواحی غرب کشور جوجه‌آوری می‌کند. به صورت مهاجر عبوری در اغلب تالاب‌های عمده کشور دیده می‌شود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
