حواصیل زرد یک پرنده منزوی است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره حواصیل زرد آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۴۴ تا ۴۷ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۸۰ تا ۹۲ سانتی‌متر است.
حواصیلی به نسبت کوچک جثه با بدنی به رنگ قهوه‌ای مایل به نخودی است.
نر و ماده همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری کاکل بلندی متشکل از پرهای سیاه و سفید آویخته بر پشت دارد.
تارک سر و گردن زرد نخودی، روتنه قهوه‌ای مایل به نخودی و بال‌ها و دم سفید است.
منقار آبی با توک سیاه دارد که پوست بین منقار تا چشم‌ها، عریان و به رنگ سبز مایل به زرد دیده می‌شود.
چانه سفید و جلوی گردن و سینه نخودی طلایی دارد و مابقی زیرتنه سفید و پاها به رنگ صورتی است.
در خارج از این دوره، رنگ کلی بدن مات‌تر، کاکل کوتاه‌تر، منقار زرد با توک تیره و پاها زرد مایل به سبز هستند.
پرنده نابالغ فاقد کاکل است، پروبال تیره‌تر و رگه رگه سیاه متراکم‌تری در گردن و سینه دارد.
ویژگی‌های زیستی
در تالاب‌ها، دریاچه‌هایی با پوشش گیاهی متراکم، رودخانه‌ها، شالیزارهای همچنین دریاچه‌های باز به سر می‌برد.
پرنده‌ای منزوی است و به استثنای دوره جوجه‌آوری و در زمان استراحت شبانه، به تنهایی دیده می‌شود.
پروازی کوتاه و در ارتفاع پایین بر فراز پوشش گیاهی متراکم دارد و اغلب به سرعت به درون پوشش گیاهی فرود می‌آید.
به خوبی از درختان بالا می‌رود، به آرامی در آب‌های کم عمق قدم می‌زند و در فرصت مناسب و با حرکت سریع گردن، حشرات، دوزیستان و ماهی‌های کوچک را شکار می‌کند.
جوجه‌آوری از اواخر اردیبهشت تا اواسط خرداد و با تشکیل کلنی و به طور مخلوط با سایر حواصیل‌های کوچک جثه در پوشش گیاهی حاشیه تالاب‌های آب شیرین آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش کپه‌ای از ساقه‌های نی و شاخه‌های درختان است که آن را در نیزارها روی زمین و در سایر مناطق روی درختان و بوته‌های حاشیه آب بنا می‌کند.
معمولا چهار تا شش و به ندرت هفت تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، آبی مایل به سبز کمرنگ و به ابعاد ۲۸,۶×۳۸,۴ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۲ تا ۲۴ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند، در حدود ۳۲ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی تا چند روز پس از آن او همچنان توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: مهاجر تابستانه و عبوری نیمه غربی کشور است و در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین همچنین برخی تالاب‌های استان‌های آذربایجان، خوزستان و فارس جوجه‌آوری می‌کند.
تعداد کمی نیز زمستان را در تالاب‌های استان‌های خوزستان، فارس و بوشهر سپری می‌کنند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
