حواصیل شب در اوایل و اواخر روز به فعالیت می‌پردازد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره حواصیل شب آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۸ تا ۶۵ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۹۰ تا ۱۱۰ سانتی‌متر است.
حواصیلی کوچک ولی پرجثه با منقار کوتاه و ضخیم و پاهای کوتاه است.
نر و ماده همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری تارک سر، پس سر و روتنه سیاه دارد.
پس گردن، روی بال‌ها و دم نیز خاکستری و زیرتنه متمایل به سفید دیده می‌شود.
دو تا سه پر تزیینی بلند به رنگ سفید دارد که از پس سر تا روتنه امتداد یافته است چشم‌ها قرمز، پاها مایل به قرمز و در خارج از این دوره به زردی می‌گراید.
پرنده نابالغ با روتنه قهوه‌ای تیره همراه با لکه‌های سفید مایل به نخودی و زیرتنه مایل به خاکستری با رگه رگه قهوه‌ای پر رنگ، شباهت زیادی به «بوتیمار» دارد.
ویژگی‌های زیستی
در دریاچه‌ها، باتلاق‌ها و رودخانه‌هایی با پوشش گیاهی متراکم همراه با درخت، همچنین در شالیزارها و استخرهای بزرگ دیده می‌شود.
پرنده‌ای اجتماعی است و معمولا در طول روز در میان درختان پر برگ استراحت می‌کند و در نور کم در اوایل و اواخر روز به فعالیت می‌پردازد.
پروازی قوی همراه با بال زدن‌های سریع دارد.
هنگام غروب، قدم زنان در حاشیه باز و بی‌درخت پیکره‌های آبی به شکار ماهی‌ها، دوزیستان و حشرات می‌پردازد.
جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت و با تشکیل کلنی و اغلب به طور مخلوط با سایر حواصیل‌ها در نیزارها یا درختزارهای حاشیه پیکره‌های آبی آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای مسطح از ساقه‌های نی و شاخه‌های درختان است که آن را بر روی درختچه‌ها با درختان بنا می‌کند.
معمولا سه تا چهار، گاهی پنج تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، کشیده به رنگ آبی مایل به سبز روشن و به ابعاد ۳۵,۳×۴۹,۵ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۴ تا ۲۶ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند، در حدود ۲۰ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی تا مدتی پس از آن، همچنان توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین و نواحی آذربایجان، همچنین استان‌های خوزستان و فارس و در برخی سال‌های پرباران در استان سیستان و بلوچستان جوجه‌آوری و به تعداد فراوان در تالاب‌های استان خوزستان و به تعداد اندک در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین و استان فارس زمستان گذرانی می‌کند.
همچنین به صورت مهاجر بهاره و پاییزه در اغلب تالاب‌های کشور دیده می‌شود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
