خوتکا کاکلی یا اردک کاکلی یک پرنده بسیار خجالتی است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره خوتکا کاکلی (اردک کاکلی) آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۴۸ تا ۵۴ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۷۶ تا ۸۲ سانتی‌متر است.
اردکی روی آبچر با اندازه متوسط با سر به نسبت بزرگ با شیب تند در پیشانی است.
نر و ماده متفاوت و فاقد تغییرات فصلی هستند.
منقار و پاها سیاه است.
پرنده نر گونه‌های سبز براق و کاکل پرپشت، بلند و آویخته در پس سر به رنگ ارغوانی مایل به بلوطی دارد.
چانه، گلو و جلوی گردن سفید رنگ است.
همچنین لکه کوچکی به همین رنگ در جلوی پیشانی قرار گرفته و طوق باریکی به رنگ سبز تیره اطراف گردن دارد.
آینه بالی، سبز مایل به سیاه است.
پوشپرهای بالایی و پایینی دم، سیاه مخملی و دو طرف دم لکه‌های زرد نخودی دارد.
پرهای شانه‌ای بلندی دارد که در زمان بسته بودن بال‌ها تا روی دمگاه آویخته می‌شود.
مابقی بدن به رنگ خاکستری است.
پرنده ماده شبیه به ماده «اردک ارده‌ای» است ولی رنگ قهوه‌ای‌تر و تیره‌تری دارد که کاکل کوتاهی نیز در پس سرش دیده می‌شود.
پرنده نر در دوره پرریزی شبیه به ماده است ولی سر با جلای سبز دیده می‌شود و گونه‌ها نیز تیره‌تر هستند.
پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده است ولی تارک سر سیاه‌تر و روتنه تیره‌تر به نظر می‌رسد.
ویژگی‌های زیستی
آب‌های شیرین شامل رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، شالیزارها، علفزارهای سیلابی و به مقدار کمتر نواحی دریایی را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
معمولا به تنهایی، جفت و یا در دسته‌های کوچک به سر می‌برد.
بسیار خجالتی است و به همین دلیل تا حد زیادی ناشناخته باقی مانده است با این حال رفتارش تا حد زیادی شبیه به «اردک ارده‌ای» است و در زیستگاه‌های زمستان گذرانی، اغلب همراه با آن دیده می‌شود.
پروازی شبیه به «خوتکا»، همراه با بال زدن‌های سریع و تولید صدا دارد و مانند سایر اردک‌های روی آبچر به راحتی از سطح آب به پرواز درمی‌آید.
فقط از مواد گیاهی تغذیه می‌کند.
پراکنش و فراوانی: در سال ۱۹۱۱ میلادی توسط «زارودنی» از شرق کشور گزارش شده است اما هیچ نمونه‌ای از این گونه که مربوط به ایران باشد تاکنون دیده نشده و رکورد تائید شده‌ای از حضور مجدد آن موجود نیست.
وضعیت حفاظت: جزء پرندگان نزدیک به تهدید (NT) است و ارزش حفاظتی دارد.
پایان پیام
