رضا فیاضی از چالش محتوایی برنامه های کودک می‌گوید
جای خالی محتوای خاطره‌ساز
رضا فیاضی از چالش‌های محتوایی برنامه‌های کودک می‌گوید
به گزارش گلونی وقتی پای صحبت کودکان امروزی می‌نشینیم جز یادآوری نام چند شخصیت محدود و ماجراهای آنها ردی از مفاهیم و تاثیرات خلاقانه و آموزشی در ذهن آنها نمی‌بینیم.
رضا فیاضی معتقد است عدم تولید محتوای متفاوت، یکدستی آثار و نصیحت‌گونه بودن این تولیدات آسیب‌هایی است که برنامه‌ریزان و مدیران فرهنگی کمتر به آن توجه داشته‌اند.
آقای جمالی سریال زی‌زی‌گولو سخنان خود را این‌طور آغاز می‌کند: «دقت کنید وقتی با جوانان دهه شصت و پنجاه روبرو می‌شویم، آنها مجموعه‌ای تصویر و خاطره از شخصیت‌ها و داستان‌ها دارند. از آثار خودم دنیای شیرین و زی زی گولو را مثال می‌زنم.
آنها با ذوق و شوق درباره این برنامه‌ها صحبت می‌کنند اما چرا این اتفاق این روزها نمی‌افتد؟ چرا کودکان یک دهه اخیر واکنشی نشان نمی‌دهند؟ چه چیزی کم است؟ فانتزی یا تخیل؟ فکر می‌کنم چند دلیل مهم وجود دارد.
یکی اینکه بستر مناسب برای عرضه تولیدات نداریم. من در سریالی به نام «خوش برگ» بازی کرده‌ام که از شبکه امید پخش می‌شود اما خانواده اغلب شبکه‌های ۱ و ۲ را برای تماشا انتخاب می‌کند. از هر کودکی درباره آن سوال می‌کنم مخاطب این برنامه نیست. آیا می‌توانیم بگوییم محتوا نداریم؟ نه.
ما محتوای مناسب داریم ولی شیوه ارائه آن نامناسب است. در حال حاضر شبکه‌های فراوان داریم و تماشاگر نداریم چون مخاطب به سمت فضای مجازی رفته و در این فضا با محتوای دیگری روبرو می‌شود. محتوایی که برای آن تبلیغات وجود دارد و در بستر درستی عرضه شده است.
کودک آن را انتخاب می کند و ممکن است زندگی او تبدیل به زندگی شبانه و پر از آسیب شود. با این حال چرا او به این سمت می‌رود؟ چون رنگ و نقش در محتوا برای او مهم است.»
این بازیگر تلویزیون و سینما ادامه داد: «سانسور زندگی دوگانه‌ای برای کودک می‌سازد. او با تصویر بی‌آب و رنگ تلویزیون روبرو می‌شود که شاید محتوای بهتری داشته باشد اما به سمت تصویر پررنگ‌تر می‌رود و در نهایت در فضایی دوگانه قرار می‌گیرد.»
او به برخی موازی کاری‌ها در شبکه‌های مختلف رسانه‌ای و مجازی اشاره کرد و گفت: «گاهی ما محتوای یکسانی داریم ولی کودک به تماشای آن محتوا در فضای مجازی یا شبکه‌های ایرانی خارج از ایران می‌پردازد.
به نظر می رسد شیوه ارائه ما درست نبوده است و یا وقتی با امتحان کردن ده‌ها شبکه توسط کودک او به‌طور مداوم محتواهای یکدست دیده است انتخاب خود را تغییر داده است.»
فیاضی به جای خالی کارشناسان حوزه کودک در تولید این دست محتوا پرداخت: «به خاطره‌سازی اشاره کردم و باز تاکید می‌کنم. مخاطب گذشته خاطراتی را به یاد می‌آورد، این یادآوری با یک لبخند همراه است اما آیا ما برای مخاطبان دو دهه اخیر خاطره‌سازی کرده‌ایم؟ آیا برای او نوستالژی ساخته‌ایم یا خیر؟
در بسیاری از مواقع محتوای گذرا برای او آماده کرده‌ایم و در تهیه این محتوای سریع فعالان عرصه کودک و متخصصان کنار گذاشته شده‌اند. به رضا بابک، ناصر آویژه، بهرام شاه محمدلو اشاره می‌کنم. افرادی از چند نسل که برنامه هرکدام مخاطب داشت.
آنها نمایش می‌ساختند و تعقل را یاد می‌دادند. اما متاسفانه ما حالا با انبوهی از خاله‌ها و عموها روبرو هستیم که کودک را نصیحت می‌کند و اثر خلاقه‌ای در ذهن او به یادگار نمی‌گذارد.»
رضا فیاضی بار دیگر به مجموعه زی‌زی گولو اشاره داشت: «این مجموعه در ساعت ۱۰ صبح جمعه پخش می‌شد. مخاطب برای دیدن آن از خواب بیدار می‌شد و همراه با ماجراهای نمایش گونه‌ای که قصه داشت چیزهای زیادی از روابط و مهارت‌های فردی می‌آموخت.
او با تخیل و رویاپردازی همراه می‌شد و می‌توانست در ذهن خود داستان‌پردازی کند. پس تاثیر محتوایی، آموزشی و تصویری بر مخاطب داشت و در ناخودآگاه او ثبت و ضبط شد.
اما امروز از تجربه موفقیت‌آمیز استقبال نمی‌شود و اگر طرحی ارائه شود یا در بستری نامناسب عرضه می شود یا این درخواست وجود دارد که برای آن اسپانسر معرفی شود.»
پایان پیام
گفت‌وگو: تهمینه حدادی
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
کد خبر : 232754 ساعت خبر : 12:46 ب.ظ