اردک سرسفید با منقار آبی خودنمایی می‌کند
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره اردک سرسفید آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۴۳ تا ۴۸ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۶۲ تا ۷۰ سانتی‌متر است.
اردکی است با اندازه متوسط، گردن کوتاه، منقار ضخیم، سر بزرگ و دم مستقیم که اغلب هنگام شنا کردن آن را به صورت عمودی نگه می‌دارد.
نر و ماده متفاوت و دارای تغییرات فصلی هستند.
پرنده نر بالغ در دوره جوجه‌آوری با منقاری به رنگ آبی روشن، لکه سیاه در تارک سر، گردن سیاه، سینه بلوطی، روتنه قهوه‌ای مایل به خاکستری و دم قهوه‌ای از پرنده ماده قابل تشخیص است.
پرنده ماده بالغ در این دوره، منقاری به رنگ آبی مایل به خاکستری دارد.
سر و پس سر قهوه‌ای تیره و چانه، گلو و بخش پایینی گونه‌ها سفید است.
نوار زیر چشمی باریک و نخودی مایل به سفید دارد.
در دوره پرریزی، منقار در هر دو جنس خاکستری و پروبال کمرنگ‌تر است.
پرنده نابالغ به رنگ خاکستری مایل به قهوه‌ای مات دیده می‌شود.
ویژگی‌های زیستی
دریاچه‌های شور و شیرین کوچک و کم عمق با پوشش گیاهی حاشیه‌ای را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
معمولا در دسته‌های ۲۰ تا ۳۰ تایی دیده می‌شود.
به طور عمودی و در جا از سطح آب به پرواز درمی‌آید و پروازی پر صدا با بال زدن‌های سریع دارد.
به سرعت در آب غوص می‌کند.
همه چیز خوار است و اغلب با فرو بردن سر و بدن به زیر آب از مواد گیاهی تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت و اغلب در پیکره‌های آبی لب‌شور با پوشش گیاهی انبوه و نیزارهای وسیع در حاشیه آغاز می‌شود.
تک‌همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای از ساقه‌های نی و سایر مواد گیاهی است که آن را بر روی نی‌ها یا سایر گیاهان بن در آب بنا می‌کند.
گاهی نیز آشیانه قدیمی سایر پرندگان به ویژه چنگرها را ترمیم و استفاده می‌کند.
اردک سرسفید با منقار آبی خودنمایی می‌کند
معمولا پنج تا ۱۲، گاهی دو تا ۱۲ تخم بیضی یا نیمه بیضی کوتاه، به رنگ سفید مات و به ابعاد ۵۰٫۷ × ۶۶٫۴ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۵ تا ۲۷ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند.
پرورش جوجه‌ها در حدود ۳۵ روز طول می‌کشد.
پراکنش و فراوانی: به صورت تابستان گذران غیرمعمول در تالاب‌های استان‌های آذربایجان و کردستان و به صورت مقیم در استان فارس دیده می‌شود.
تاکنون جوجه‌آوری این پرنده از تالاب‌های قوریگل، گرده قیت، یادگارلو، دورگه سنگی، دریاچه گوبی، سد مهاباد، دریاچه زریوار و دریاچه پریشان گزارش شده است، به طور منظم در تالاب‌های استان‌های مازندران و گلستان (به ویژه میانکاله و خلیج گرگان)، خوزستان، به تعداد اندک در گیلان و به ندرت در سیستان‌وبلوچستان زمستان گذرانی می‌کند.
اخیرا زمستان گذرانی این پرنده به تعداد قابل توجهی در دریاچه سد حنا در نزدیکی شهرستان سمیرم در استان اصفهان گزارش شده است.
وضعیت حفاظت
جزء پرندگان در معرض خطر انقراض (EN) است، همچنین در ضمیمه II کنوانسیون منع تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض انقراض (CITES) قرار دارد.
در ایران نیز جزء پرندگان در معرض خطر انقراض معرفی شده و دارای ارزش حفاظتی است.
از مهم‌ترین تهدیدها برای این پرنده در مقیاس بین‌المللی، از دست رفتن بخش عمده‌ای از زیستگاه‌های جوجه‌آوری به واسطه زهکشی تالاب‌ها، ورود مواد آلاینده و پایین آمدن سطح آب به دلیل مصرف بیش از حد برای مصارف کشاورزی، برداشت تخم از آشیانه‌ها، شکار غیر قانونی، مسمومیت ناشی از بلعیدن گلوله‌های سربی شکارچیان، غرق شدن در تورهای ماهیگیران، ناامنی ناشی از حضور ماهیگیران در زیستگاه‌های زمستان گذرانی و رقابت و آمیختگی با اردک (Ruddly (O. jamaiensis) هستند.
برای آشنایی با مرغابی‌های ایران کلیک کنید
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
