هما یکه تاز کوهستان های مرتفع ایران
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره هما آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۱۰۰ تا ۱۱۵ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۲۶۶ تا ۲۸۲ سانتی‌متر است.
دالی با بال‌های بلند، باریک و زاویه دار و دم بلند، لوزی شکل و تیره رنگ است.
نر و ماده هم‌شكل (ماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ روتنه، بال‌ها و دم سیاه مایل به قهوه‌ای است که با رنگ زرد مایل به نارنجی زیر بدن و سر روشن آن در تضاد آشکار است.
نقاب سیاهی در صورت دارد که به موی پرهای جلو آمده به شکل ریش منتهی می‌شود.
پوشپرهای زیر بال‌ها از شاهپرهای پرواز تیره‌تر هستند و روی بال‌ها نقوش سفیدی به صورت رگه رگه دارد.
در پرواز پروبال و دم طرحی شبیه به صلیب دارند.
پرنده نابالغ پروبالی تیره‌تر و یکنواخت‌تر از بالغ‌ها دارد، موی پرهای ریش مانند صورتش کوتاه‌تر است، روتنه خاکستری مایل به نخودی، سر و گردن سیاه و زیرتنه نخودی چرک دیده می‌شود.
ویژگی‌های زیستی
کوهستان‌های مرتفع و دور افتاده جایی که به آب دسترسی داشته باشد را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
هما معمولا پرتگاه‌های بلند، لبه‌های پرشیب و دره‌ها که جریانات قوی هوای گرم دارد را برای بال‌بازروی ترجیح می‌دهد.
گاهی اوقات نیز در نواحی استپی یا در تپه ماهورهای کم‌ارتفاع در مجاورت دشت‌ها و جنگل‌های نواحی پست دیده می‌شود.
تکزی است و قلمرو بسیار وسیعی دارد.
برخی مواقع برای پیدا کردن غذا به مناطق روستایی با شهری نزدیک می‌شود.
کمتر با دیگر دال‌ها برای غذا رقابت می‌کند و به طور عمده از استخوان و گوشت لاشه‌های تازه پستانداران، پرندگان و خزندگان تغذیه می‌کند.
در زمانی که غذا کم‌یاب باشد، لاشه‌های قدیمی را نیز مورد استفاده قرار می‌دهد.
معمولا استخوان‌های کوچک را می‌بلعد و استخوان‌های بزرگ را از ارتفاع زیاد بر روی تخته سنگ‌های مسطح پرتاب می‌کند تا بشکنند و از مغز استخوان آنها تغذیه کند و این کار را تا رسیدن به نتیجه بارها تکرار می‌کند.
گاهی نیز از منقار برای خرد کردن استخوان‌ها استفاده می‌کند.
به ندرت دیده می‌شود که با ضربات مکرر بال، منقار یا پا به جانوران مریض یا ضعیف حمله کند.
معمولا در کوهستان‌های ناهموار دارای پرتگاه در ارتفاعات بالا (۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰ متری و گاهی تا ۴۵۰۰ متری) فاقد یخ و برف جوجه‌آوری می‌کند.
تک همسر است و آشیانه‌اش توده بزرگی از شاخه‌های کوچک همراه با استخوان‌ها است که آن را در غارهای مشرف به دره‌ها و یا فرورفتگی‌های واقع در دیواره‌های سنگی پرتگاه‌ها و در پناه برآمدگي‌ها بنا می‌کند.
معمولا یک تا دو تخم بیضی کوتاه، به رنگ سفید، با خال‌های قهوه‌ای و ارغوانی، گاهی به رنگ نخودی یا مایل به زرد و به ابعاد ۶۶٫۱ × ۸۵٫۶ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۵۵ تا ۶۰ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند و در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند.
در حدود ۱۰۷ تا ۱۱۷ روزگی قادر به پرواز می‌شوند و آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا مدتی پس از آن به آشیانه مراجعت می‌کنند.
پراکنش و فراوانی: به تعداد اندک مقیم نواحی کوهستانی سراسر ایران است.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان در معرض خطر انقراض ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
