سکوت در برابر خراش کوه کرکس استقبال از فروپاشی نطنز و اصفهان است
به گزارش گلونی محمد درویش، فعال محیطزیست درباره خراش کرکس کوه در صفحه شخصی خود نوشت:
کرکس کوه سالانه دستکم معادل دو برابر حوضه آبخیز زایندهرود آب شیرین و باکیفیت تولید میکند.
بیشک یکی از گستردهترین و مخربترین فعالیتهای معدنی کشور در این کوهستان راهبردی استان اصفهان در حال وقوع است که روزانه حدود چهارصد تریلر سنگ از آن خارج میشود.
این یعنی به تماشا نشستنِ نابودی یکی از مهمترین منابع آب و تابآوری استان اصفهان.
چند روزی است که به همراه عباس محمدی و کاوه فرهادی در حال مشاهده و بررسی وضعیت ناگوار منطقه، گفتوگو با مردم، کنشگران منطقه – کُمجان، اوره، طرقرود، کشه، نطنز و … – هستیم.
کمینه تلاش مردم در کرکس در مقابله با مافیای کوهخوار به بهانه معدنکاوی این است که قانون کنونی بهرهبرداری از معدن به نفع تابآوری سرزمین اصلاح شده و اجازه ندهیم ایران به یک مخروبه در پایان عملیات معدنی بدل شود.
همه ایران باید در این تلاش بزرگ مشارکت کنند. کسی به طور مطلق با تولید پول از راه محصولات ثانوی معدنی مخالف نیست. اما این نوع خامفروشی تاسفبار به نام افزایش صادرات نفتی، یعنی فروش الماسهای وطن به بهای چیپس و پفک.
کشور ما به شدت با بحرانی به نام آب مواجه شده؛ اغلب رودخانهها، تالابها، چشمهها و کاریزها خشک شده یا به شدت کارایی خود را از دست دادهاند؛ زمین با شتابی بیشتر از هر جای جهان در ایران در حال فرورفتن است؛ فقط در طول چهارده سال گذشته بیش از هفتاد و چهار میلیارد متر مکعب بیشتر از آنچه در آبخوانها فرو رفته از آن برداشت شده؛ اصفهان، یزد، خراسان، کرمان، همدان، مرکزی و فارس از جمله مهمترین قربانیان این تاراج نابخردانه آبی هستند.
در چنین شرایطی باید قدر کوهستانهای خود را به عنوان مهمترین عامل تولید آب شیرین بدانیم. آیا فهم این موضوع در نزد حاکمان تا این حد دشوار است؟ آیا نشانههای کدورتهای جدی بین مردم استانهای درگیر از کمآبی را نمیبینیم؟!
پایان پیام
خرید از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید