کورکور سیاه چه ویژگی هایی دارد؟
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره کورکور سیاه آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۵ تا ۶۰ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۶۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر است.
کورکوری متوسط‌جثه و تا حدی شبیه به «کورکور حنائی» است ولی به واسطه جثه کوچکتر، بدن تیره‌تر، بال‌ها کوتاه‌تر و دم با شکاف کمتر و کوتاه‌تر از آن قابل تشخیص است.
نر و ماده همشكل (ماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ روتنه قهوه‌ای کمرنگ و پوشپرهای قهوه‌ای روشن روی بال‌ها دارد.
زیرتنه نیز قهوه‌ای تیره و مانند «کورکور حنائی» شاهپرهای اولیه در زیر بال‌ها سفید و نوک آنها سیاه است و تشکیل یک لکه روشن می‌دهد.
در زیرگونه M.m.govinda تارک سر خرمایی رگه رگه و زیرتنه قهوه‌ای تیره است و در تضاد شدید با رنگ سفید نخودی شکم و پوشپرهای زیر دم به خوبی دیده می‌شود.
همچنین لکه سفید در قاعده شاهپرهای اولیه بزرگ و چشمگیر است.
در زیرگونه M.m.lineatus بدن قهوه‌ای مایل به سیاه، شکم و پوشپرهای زیر دم مایل به سفید و لكه قاعده شاهپرهای اولیه سفیدتر است.
پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها ولی با پروبالی روشن‌تر است.
پوشپرهای بال‌ها حاشیه کمرنگی دارند که در نتیجه، روتنه لکه لکه به نظر می‌رسد. از فاصله نزدیک لکه‌های روشن در زیرتنه قابل تشخیص هستند و لکه سفید زیر بال‌ها نسبت به پرنده بالغ مشخص‌تر است.
پوشپرهای زیر دم نیز بر خلاف پرنده بالغ، زرد مایل به قهوه‌ای است.
ویژگی‌های زیستی
مناطق باز دارای درختان پراکنده یا بدون درخت، زمین‌های کشاورزی، علفزارها، حاشیه دریاچه‌ها، رودخانه‌ها یا تالاب‌ها را ترجیح می‌دهد و از نواحی بادخیز، دریاها و سواحل آن، نواحی برفی و یخی، کوهستان‌های مرتفع و جنگل‌های متراکم پرهیز می‌کند.
پرنده‌ای اجتماعی است و اغلب در دسته‌های چندتایی در اطراف روستاها و شهرها و مکان‌های دفن زباله دیده می‌شود.
پروازی قوی و با شکوه با بال‌زدن‌های نرم و آرام دارد ولی به سختی در جابال‌زنی می‌کند.
معمولا مدت زمان زیادی را به پرواز می‌گذراند.
شکارچی و تا حد زیادی لاشه‌خوار است و از گستره وسیعی از طعمه‌ها شامل پستانداران، پرندگان، خزندگان حشرات و به ویژه ماهی‌ها تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اوخر فروردین تا اواخر اردیبهشت به صورت منفرد یا در کلنی‌های پراکنده آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای به نسبت کوچک از ساقه‌ها و شاخه‌های کوچک و خار و خاشاک است که روی درختان و به ندرت در لبه بیرون زدگی‌های صخره‌ای یا ساختمان‌ها بنا می‌کند و درونش را با موادی نظیر پشم، تکه‌های پارچه و کاغذ می‌پوشاند.
اغلب آشیانه سال‌های قبل را بازسازی و ترمیم می‌کند و هر سال مواد جدیدی به آنها می‌افزاید.
همچنین از آشیانه قدیمی سایر پرندگان درشت جثه استفاده می‌کند.
معمولا دو تا سه و گاهی یک تا پنج تخم نیمه بیضی کوتاه، سفید مات، گاهی با خال‌ها و لکه‌های مایل به قرمز یا قهوه‌ای مایل به ارغوانی و به ابعاد ۴۳,۱×۵۳,۲ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۵ تا ۳۸ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در حدود ۴۲ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی تا مدتی پس از آن همچنان در نزدیکی آشیانه باقی می‌مانند.
پراکنش و فراوانی
زیرگونه M.rnu.govinda در شمال و غرب کشور تا شرق در نواحی شمالی خراسان، همچنین استان‌های هرمزگان (اطراف بندرعباس و جزیره قشم)، کرمان و سیستان و بلوچستان جوجه‌آوری می‌کند.
زیرگونه M.m.lineatus در استان‌های خوزستان، فارس، گیلان، مازندران، هرمزگان و سیستان و بلوچستان زمستان گذرانی دارد.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر عقاب‌های ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
