قرقی بال های کوتاه و گرد و دمی بلند دارد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره قرقی آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول بدن ۲۸ تا ۳۸ سانتیمتر و گستردگی بالها ۵۵ تا ۷۰ سانتیمتر است.
قوشی کوچکجثه با بدنی لاغر، بالهای کوتاه و گرد، دم بلند با انتهای مستطیلی و پاهای دراز به رنگ زرد است.
نر و ماده متفاوت (ماده به مقدار قابل توجهی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده نر بالغ روتنه خاکستری تیره، گونهها خرمایی و گلو رنگ پریده است و لکه سفیدی در پس گردن دارد.
زیرتنه و پوشپرهای زیر بالها مخلوطی از رنگهای نارنجی مایل به قرمز و سفید همراه با نوارهای عرضی منقطع باریک و نزدیک به هم است.
شاهپرهای پرواز در سطح زیر بالها نیز مخطط هستند. دم باریک و بلند به رنگ خاکستری با چهار تا پنج نوار عرضی تیره دیده میشود.
پرنده ماده بالغ با روتنه قهوهای تیره یا قهوهای خاکستری و نوار ابرویی سفید با امتدادی تا پس سر دیده میشود.
زیرتنهای سفید همراه با نوارهای عرضی منقطع باریک و نزدیک به هم و شاهپرهای پروازی مخطط در سطح زیر بالها دارد.
دم در پرنده ماده بلندتر از نر است.
پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده است ولی روتنه آن قهوهای مایل به قرمز کمرنگ است و زیرتنه با خالها و نوارهای عرضی کوتاهتر و نامنظمتر قابل تفکیک است.
ویژگیهای زیستی
جنگلها، درختزارها، پارکهای شهری و نواحی مسطح باز را ترجیح میدهد.
به استثنای دوره جوجهآوری پرندهای منزوی است.
پروازی با بالزدنهای به نسبت سریع و پیوسته همراه بالبازرویهای کوتاه دارد و با بالهایی مسطح و اندکی مایل به جلو و دم جمع شده در دایرههایی با شعاع کوچک بالبازروی میکند.
به طور عمده از پرندگان کوچک جثه تغذیه میکند.
قرقی برای شکار در ارتفاع کم در حاشیه پرچینها، فضاهای باز درون جنگل، حاشیه رودخانهها و در بین درختچهها به سرعت پرواز میکند و طعمه خود را با تعقیب روی زمین یا هوا میگیرد.
جوجهآوری از اواسط فروردین و با تشکیل دوباره قلمروهای سنتی در درختزارها آغاز میشود.
تک همسر است و آشیانهاش کپهای مسطح از شاخههای کوچک خشک و برگدار است که آن را روی درختان بنا میکند.
گاهی نیز آشیانه خود را روی آشیانه قدیمی پرندگان دیگر میسازد.
به طور معمول چهار تا پنج و گاهی دو تا هفت تخم نیمه بیضی کوتاه، به رنگ سفید مایل به آبی و به ابعاد ۳۱٫۸ × ۳۹٫۸ میلیمتر میگذارد.
تفریخ تخمها ۳۲ تا ۳۵ روز طول میکشد.
جوجهها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حد زیادی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در حدود ۳۲ روزگی آشیانه را ترک میکنند ولی همچنان تا حدود ۲۷ روز پس آن توسط والدین مراقبت و تغذیه میشوند.
پراکنش و فراوانی
در جنگلهای خزر و کوهستانهای کلیبر در استان آذربایجان شرقی جوجهآوری میکند و زمستان به استثنای نواحی جنوب شرقی کشور که کمیاب است، در همه جا دیده میشود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر عقابهای ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید