مسیر قله ورطاق و آن چه قبل از صعود باید بدانید

به گزارش گلونی سفید کوه یا به اصطلاح لرها اسبی‌کو، رشته کوهی است طولانی که از خرم‌آباد تا تنگه گاشمار ادامه دارد و شامل قلل بسیاری از جمله «هفت سر»، «کُربئی»، «برالیکه»، «دِن پرچم» و «ورطاق» است.

ورطاق با ارتفاع ۲۱۵۰ متر مشرف به شهر خرم آباد، از محله‌ قدیمی پشت بازار شروع می‌شود و تا حدود میدان تیر ادامه می‌یابد. نزدیک و در دسترس بودن این قله باعث شده بسیاری از کوهنوردان برای حفظ آمادگی خود، صعود به این قله را در برنامه‌ی هفتگی خود جای دهند.

ساختمان فرمانداری با داشتن چند دوربین مدار بسته و قرار گرفتن در دامنه‌ کوه، جایی امن و مناسب برای پارک کردن ماشین کوهنوردان و شروع کار است.

به لطف و همت کوهنوردانِ دوست دار محیط زیست، پایِ کار پُر شده از درختان نوک تیز همیشه سبزِ کاج و سرو که معمولا محل جمع شدن اعضای تیم و آغاز به کار هم هست.

قله ورطاق

بر خلاف اکثر کوه‌ها که با شیبی ملایم شروع می‌شوند، شیب ورطاق از همان ابتدا تُند و نفس‌گیر است و صاف و پوست کنده مفهوم کوه را بیان می‌کند.

پس از عبور از میان درختان کاج به اولین نشانه که «دکل» گفته می‌شود خواهید رسید.

یکی از چند دکل بزرگ برقی است که در ابتدای مسیر دیده می‌شوند. با رسیدن به دکل از تندی شیب مسیر کاسته می‌شود و کوهنوردان فرصتی به دست می‌آورند تا نفسی تازه کنند.

کمی جلوتر جایی است که آن را «نرمش‌گاه» می‌نامند و چنان که از نامش پیداست مکانی است برای نرمش صبحگاهی ورزشکاران.

تا اینجای مسیر، علاقه‌مندان به طبیعت، بذرهای بلوط بسیاری کاشته‌اند که همواره با دست مهربان کوهنوردان آبیاری می‌شوند.

با عبور از کنار نرمش‌گاه و ادامه دادن پاکوب به «تپه بختیاری» می‌رسیم. اینجا پاکوب به یک دو راهی تقسیم می‌شود.

اولی که مسیر نرمال صعود است بسمت چپ از روی یال کوه ادامه می‌یابد و مسیر دوم که به آن «چشمه نباته» گفته می‌شود که تنگه‌ای است که معمولا در زمان بازگشت مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از تپه بختیاری تا نشانه‌ بعدی که آنرا «تابلو ۱۸۰۰» می‌نامند مسیر از میان تخته سنگ‌های بزرگ آهکیِ با خلل و فرج زیاد عبور می‌کند که در فصل بارندگی می‌توانند آب زیادی را در خود نگهداری کنند.

دویست متر بالاتر از تابلو روی تخته‌سنگی نوشته شده ۲۰۰۰ متر. دیدن این علامت حکایت از نزدیکی قله دارد. از ۲۰۰۰ به بعد زیگزاگ انتهای مسیر است و سپس قله.

گام نهادن روی قله با لذت احساس وزش نسیم و نمای زیبای قله‌ یافته همراه است.

پس از کمی استراحت، صرف آب و تنقلات و عکس گرفتن با تابلوی قله که در کنار نام «ورطاق اسپیکو» عدد ۲۱۵۰ متر را نشان می‌دهد، اینک زمان بازگشت است.

ورطاق با داشتن گونه‌های مختلف جانوری از جمله روباه، شغال، جوجه‌تیغی، انواع آگاما، زاغ و پرندگان شکاری و همچنین درختان متنوع بومی مانند بلوط، انجیر وحشی، بنه و گلابی وحشی دارای تنوع زیستی گسترده‌ای است که اهمیت نگهداری از این منطقه را گوشزد می‌کند.

خوشبختانه با وجود تردد بالای کوهنوردان، مسیر رسیدن تا قله‌ ورطاق تقریبا عاری از زباله است که نشان‌دهنده‌ فرهنگ بالای جامعه‌ی کوهنوردی است.

صعود به ورطاق به دلیل آفتاب‌گیر بودن و شیب بالای مسیر برای افرادی که سابقه‌ کوهنوردی ندارند به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود.

زمان صعود ورطاق بسته به آمادگی جسمی افراد بین یک ساعت و نیم تا دو ساعت و نیم پیش‌بینی می‌شود‌. آمارهای غیر رسمی از صعود‌های زیر یک ساعت توسط کوهنوردان ارائه شده اما مدرکی که گواه این ادعا باشد ثبت نشده است.