پیغو یک پرنده شکاری با بال های نوک تیز
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره پیغو آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۳۲ تا ۳۸ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۶۵ تا ۷۵ سانتی‌متر است.
قوشی متوسط‌جثه و باریک‌اندام است که بال‌های به نسبت نازک و نوک تیز دارد.
تیرگی نوک شاهپرهای نخستین، فقدان نوارهای عرضی تیره بر روی پرهای مرکزی دم، چشمان سیاه و خط گلویی سیاه (فقط در ماده‌ها و نابالغ‌ها) آنرا از سایر قوش‌ها متمایز می‌کند.
نر و ماده متفاوت آماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده نر بالغ روتنه خاکستری مایل به آبی و زیرتنه سفید همراه با نوارهای باریک و منقطع به رنگ نارنجی قهوه‌ای بر روی سینه، پهلوها و قاعده بال‌ها است.
بر خلاف قرقی‌نر، گونه‌هایش خاکستری است و اثری از لکه سفید در پس سر دیده نمی‌شود.
در پرنده ماده بالغ روتنه خاکستری مایل به قهوه‌ای تیره و زیرتنه سفید با نوارهای عرضی به نسبت پهن و منقطع قهوه‌ای رنگ است.
پرنده نابالغ روتنه‌ای به رنگ قهوه‌ای تیره و زیرتنه‌ای با لکه‌های تیره بزرگ دارد که در امتداد هم نوارهای طولی ایجاد می‌کنند.
ویژگی‌های زیستی
اغلب حوضه رودخانه‌ها و دشت‌های واقع در مناطق پست با آب و هوای گرم و خشک را ترجیح می‌دهد.
همچنین در کوهپایه‌ها و دامنه‌های شیبدار دیده می‌شود.
مانند دیگر قوش‌ها به وجود درختان به ویژه پهن‌برگان وابستگی نشان می‌دهد و در مناطق فاقد درخت، به درختان روییده در حاشیه رودخانه‌ها و باغستان‌ها روی می‌آورد.
اغلب منزوی است ولی در زمان مهاجرت به صورت گروهی دیده می‌شود.
بیشتر از مارمولک‌ها و حشرات بزرگ و گاهی از پستانداران کوچک، مارها، قورباغه‌ها و پرندگان کوچک تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواخر اردیبشهت در درختزارهای واقع در دره رودخانه‌ها آغاز می‌شود.
پیغو تک همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای کوچک و کم عمق از سرشاخه‌ها است که آن را روی شاخه درختان بنا می‌کند و درونش را با برگ‌های سبز می‌پوشاند.
معمولا چهار تا پنج، گاهی سه تخم نیمه بیضی کوتاه، سفید مایل به آبی یا سبز، با خال‌های کوچک به رنگ قهوه‌ای یا سبز و به ابعاد ۳۱,۵ × ۴۰,۵ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۳۰ تا ۳۵ روز طول می‌کشد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند، در ۴۰ تا ۴۵ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا حدود ۱۵ روز پس از آن در اطراف آشیانه باقی می‌مانند.
پراکنش و فراوانی: احتمالا به صورت کمیاب در جنگل‌های زاگرس و شمال آذربایجان و مناطق درختی تهران تابستان گذرانی دارد و در سایر نقاط به صورت مهاجر اتفاقی دیده می‌شود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر عقاب‌های ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
