ساخت کمربندی آران و بیدگل بر طولانی‌ترین شکاف ایران
به گزارش گلونی محمد درویش درباره ساخت کمربندی آران و بیدگل در صفحه شخصی خود نوشت:
اینجا دشت طاهرآباد واقع در شمال کاشان است.
بخشی از این شکاف، طولانی‌ترین شکاف ایران به طول هفتاد و دوکیلومتر، از محل بزرگراهی رد می‌شود که قرار است کمربندی آران و بیدگل باشد.
پیمان‌کار و مهندس ناظر و مسوولین مربوطه هم بدون توجه به عواقب این شکاف بر روی ناپایداری سازه، بزرگراه را پیروزمندانه عبور داده تا لابد بگویند: «همانگونه که کرونا را شکست دادیم، این شکاف را هم شکست داده و سوسکش می‌کنیم!»
شاید هم پیمان‌کار محترم متوجه ماجرا بوده، اما در اندیشه تاسیس یک واحد ترمیم بیست و چهارساعته و شبانه‌روزی برای این جاده کمربندی است تا خدای ناکرده جان مردم و مسافران عبوری در اثر فرورفتن در این شکاف به خطر نیافتد!
نماشای گلونی را دنبال کنید
خلاصه اینکه فکر می‌کنید چقدر پول بیشتر از آنچه باید برای تاسیس چنین سازه‌های ناپایداری که از جانمایی غلط رنج می‌برند، هزینه می‌شود؟ و محل تامین این هزینه اضافی از کجاست؟
نگاه کنید به ماجرای پتوی رسی در سد گتوند، بزرگراه خرم‌آباد به خوزستان، بزرگراه تهران-شمال، جاده دامغان به عروسان، فرودگاه اصفهان، فرودگاه بجنورد، فرودگاه کرمانشاه، صدها پل ساخته شده در لرستان که در اثر سیل ویران شد، میدان نفتی دشت آزادگان، سد سیوند، سد نیمه‌کاره شفارود، سد لار، سد کریت، سد شهید مدنی، خط آهن اصفهان به شیراز و هزاران سازه دیگر که همچنان برای پایداری و مرمت و نجاتش به دلیل همین جانمایی غلط و عدم درک شرایط زمین‌ریخت‌شناسی و سازندهای زمین‌شناسی و دیکر پیراسنجه‌های فنی، عملاً یا از حیزانتفاع ساقط شده‌اند و یا چندبرابر آنچه باید به پای‌شان پول ریخته شده تا آبروریزی را مخفی کنند.
راستی اگر این پول‌های اضافی صرف اعتلای نظام آموزش و پرورش ما می‌شد تا واقعاً آموزش و پرورش در این کشور برای همه دانش‌آموزان تا مقطع دیپلم، رایگان و با کیفیتی یکسان و درخور به اجرا درمی‌آمد؛ شرافت نداشت؟
آیا ما کشور فقیری هستیم یا اینکه فقیریم چون معابر عمومی خود را با بقایای تخت‌جمشید سنگفرش می‌کنیم؟
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
