ابراهیم پورداوود؛ احیاگر زبان و فرهنگ ایران باستان
به گزارش گلونی ابراهیم پورداوود، استاد ممتاز دانشگاه تهران و احیاگر زبان و فرهنگ ایران باستان است.
ابراهیم پورداوود در ۲۰ بهمن ۱۲۶۴ در محله سبزه میدان رشت چشم به جهان گشود.
در سال ۱۲۸۴، در سن ۲۰سالگی به همراه برادر و استادش، عبدالرحیم خلخالی به تهران رفت و به آموختن طب قدیم پرداخت و از محضر محمدحسین‌خان سلطان‌الفلاسفه بهره برد.
در سال ۱۲۸۷ به لبنان رفت. پورداود در بیروت به فراگرفتن زبان و ادبیات فرانسه پرداخت، پس از دو سال و نیم اقامت در بیروت و در سال ۱۲۸۹ راهی فرانسه گشت.
وی در دانشگاه پاریس به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و از محضر استادان به نامی مانند شارل ژید و پلانیول بهره برد.
ابراهیم پورداوود در انجمن ادبی پاریس با علامه محمد قزوینی آشنا شد و در آبان۱۲۹۳ به همراهی محمد قزوینی و اشرف‌زاده تبریزی روزنامه ایرانشهر را منتشر کرد.
روزنامه ایرانشهر که مشی سیاسی داشت و مطالبی ارزنده درباره فجایع استبداد و سیاست قاجاریه در آن درج می‌شد، با آغاز جنگ جهانی اول پس از ۳ شماره تعطیل شد.
در سال ۱۲۹۴ با شروع جنگ در بغداد اقامت گزید و با همکاری محمدعلی جمال‌زاده دومین روزنامه خود، رستاخیز را منتشر کرد.
پورداوود را بینانگذار ایران‌شناسی در سرزمین ایران، و زنده‌کننده فرهنگ و زبان ایران باستان دانسته‌اند.
دلبستگی او به فرهنگ ایران باستان تا اندازه‌ای بود که در مدرسه فیروزبهرام کلاس‌هایی برای تدریس زبان و فرهنگ باستانی ایران دایر کرد و خود نیز به تدریس پرداخت.
بر اثر کوشش‌های پیگیر او ایرانیان می‌توانند اوستا را به زبان فارسی ساده امروزی مطالعه کنند و از اوضاع و رسوم و اخلاق و مواعظ و حکم، معتقدات دینی، روایت‌های تاریخی و اساطیری نیاکان خودآگاه شوند.
پورداوود در تحقیقات خود روش دانشمندان آلمانی را به کار می‌بست و به خصوص از نظر نشان دادن مراجع متعدد و حواشی بسیار، کاملا تحت تاثیر آنان بود.
دقت وسواس‌گونه در ذکر منابع، به کار بردن جمله‌های کوتاه و کامل، پرهیز از تصنع، سادگی، گنجاندن معانی بسیار در عبارت‌های مختصر، دوری از تکرار و پرهیز از اطناب از ویژگی‌های مهم وی در کار تألیف و ترجمه به شمار می‌آید.
پورداوود در طول سال‌ها معلمی خود، شاگردان فراوانی تربیت کرد که هر یک خود، معلمان و محققان نامدار در عرصه ادب و فرهنگ ایران شمرده می‌شوند.
نام محمد معین، محمد مقدم، ساسان سپنتا، احسان یارشاطر، منوچهر ستوده، ایرج افشار و…، به عنوان شماری از شاگردان پورداوود بر زبان‌ها می‌رود.
از دیگر افتخارات آن استاد بزرگ و تکرار نشدنی دریافت نشان تاگور از دولت هند و عالی‌ترین نشان علمی آلمان از پروفسور هویس (از روسای جمهور آن کشور) بود.
ایشان دکترای افتخاری‌شان را از نیز دانشگاه دهلی و نشانه‌ی شوالیه سن سیلوستر از پاپ پل ششم دریافت کردند.
ایشان به مدت چهار سال رئیس انجمن فرهنگی ایران و آلمان بود و انجمن ایران‌شناسی را بنیان گذاشت.
دکتر پورداوود در آکادمی جهانی هنر و دانش و فرهنگستان ایران عضویت داشت.
سرانجام ابراهیم پورداود در بامداد ۲۶ آبان ۱۳۴۷ درگذشت و در رشت به خاک سپرده شد.
پایان پیام
نویسنده: فاطمه نصیری راد
خرید عروسک از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
