امید، آخرین درنای سیبری از جمعیت غربی در ایران
به گزارش گلونی تنها بازمانده گله غربی درنای سیبری، عصر جمعه ۷ آبان ماه ۱۴۰۰ برای زمستان‌گذرانی به تالاب بین‌المللی فریدونکنار و سرخرود مهاجرت کرد و موجب خوشحالی علاقه‌مندان به محیط زیست و حیات وحش شد.
از این رو بسیاری از علاقه‌مندان به محیط زیست درباره اینکه چرا «امید» آخرین بازمانده این گونه پرندگان محسوب می‌شود، سوال داشتند.
صفحه سفر با شیما در اینباره نوشت: «درناهای سیبری، اولین بار در سال ۱۳۵۳ در ایران رویت شدند.
پرنده‌ای باشکوه با بدنی یک‌دست سفید، با پا‌های بلند سرخ رنگ، با منقار بلند سیاه، با صورت قرمز رنگ بخشی از جمعیت اونها هرساله، حدود شش هزار کیلومتر رو از شمال غرب روسیه طی می‌کردند، از روی دریاها می‌گذشتند، از قزاقستان و قفقاز عبور می‌کردند تا در نهایت به شمال ایران و تالاب فریدونکنار برسند.
استان مازندران، سال‌هاست که نسل اندر نسل، استراحتگاه زمستانی این پرندگان زیبا و بسیاری دیگر است.
همه ما این روزها به واسطه حوزه کاری یا تبلیغات رسانه، بالاخره از گوشه و کنار با نام «امید» آشنا شدیم. و اینکه همه جا ازش به‌عنوان «پرنده تنها» یا «آخرین بازمانده» یاد می‌شه.
از روزی که ایران، از دو هفته قبل دوباره میزبان این پرنده شد و امید به مازندران آمد، سوال‌های بیشماری از ما می‌شد بابت آنچه که این تراژدی رو اینگونه رقم زده که صد البته نیازمند بازنگری و آسیب‌شناسی است و قصد و هدف این برنامه هم نیست.
اما در پاسخ به سوالات علمی دوستان علاقه‌مند از جناب آقای پرویز بختیاری (پژوهشگر تنوع‌زیستی و مدرس پرنده‌نگری) دعوت کردیم که مهمان برنامه ما باشند و درباره درنا، گونه‌های آن در جهان و هرآنچه که باید از «امید» و شیوه زندگی درناهای سیبری در مهاجرت بدونیم برامون صحبت کنند».
این گفتگو درباره آخرین درنای سیبری را از طریق ویدیوی زیر تماشا کنید:
نماشای گلونی را دنبال کنید
اولین تصویر از ورود درنای سیبری به فریدونکنار در ۱۴۰۰
پایان پیام
خرید عروسک از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
