کتاب در ستایش بطالت؛ ستایشی برای ارزشمندتر شدن

به گزارش گلونی کتاب در ستایش بطالت اثر برتراندر راسل با ترجمه‌ محمدرضا خانی منتشر شده است.

این کتاب بر خلاف نامش بطالتِ تنها را به شما پیشنهاد نمی‌کند.

بلکه برای کار کردن، حد و اندازه قائل است و کار را تا حدی پذیرفتنی می‌داند که انسان در ازای آن بتواند خورد و خوراک و مسکن خود را تهیه کند و بس.

راسل معتقد است که اگر یک مزد بگیر روزی چهار ساعت کار می‌کرد همه به قدر کافی نصیب می‌بردند و خبری از بیکاری نبود.

ولی خبر ندارد که امروزه همه پا در کفش یکدیگر کردند و برهنه شدند!

او می‌گوید انسان مدرن می‌پندارد که هر کاری باید به خاطر چیز دیگری انجام شود و نه هرگز به خاطر خودش.

اما کار باید برای بر انگیختن فراغت باشد نه آن که موجب از پا افتادن شود.

گرچه باز هم خبر ندارد که ما آن قدر کار می‌کنیم که گاهی حسرت خوابیدن هم بر دل‌مان می‌ماند.

به اعتقاد راسل زمانی که ما اوقات فراغت کافی و مفیدی داشته باشیم هر فرد شیفته‌ کنجکاوی علم می‌تواند این میل را در خود ارضا کند.

هر نقاشی می‌تواند بدون گرسنگی کشیدن نقاشی کند و آموزگاران دیگر خسته از همه چی با روش‌های خسته و ذله کلنجار نخواهند رفت تا چیزهایی را یاد بدهند که در جوانی آموخته‌اند.

همه‌ این‌ها نیاز به زیر ساخت‌های قوی و مبارزه‌طلبانه‌ای دارد که ظهورش این روزها مانند ظهور ماه در آسمان روز است.

در هر حال برای رسیدن به خواسته جمعی؛ نه با دعا و نه با سکوت نمی‌توان کاری را پیش برد.

شاید مشکل ما همان باشد که پیش‌تر گفته‌اند؛ ما مردمی همدرد اما همراه نیستیم.

با امید برتراند راسل همراه می‌شویم و می‌گوییم اگر مدت‌ها احمقانه رفتار کرده‌ایم، ولی دلیلی ندارد که تا ابد احمقانه رفتار کنیم!

این کتاب را از این لینک آنلاین مطالعه کنید