پاییز کاکارضا و پیدایشی در میان فصل ها
پل شاپوری کاکارضا مربوط به دوره ساسانیان است و در خرم‌آباد، منطقه کاکارضا واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۳۸۴۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
به گزارش گلونی وقتی آسمانیان نقش بر آفرینش پاییز زدند و تاج پادشاهی را بر سر این فصل گذاشتند، آن زمان بسان تمام پادشاهان به جای فخر‌فروشی، پاییز شروع به ریزش کرد.
هوا به جای آفتابی بودن، گریست و پاییز با مقام پادشاهی‌اش، بیش از همه با زمینیان یکسان گشت.
اما به جای آنکه زیبایی و شکوهش را از دست دهد، زیباتر شد. هوایش آسمانی‌تر و رنگ‌هایش رویایی‌تر شد.
انگار دارد به ما یادآوری می‌کند اگر تاج پادشاهی را بر سرت قرار دادند به جای غارت، آن را همچون عاریه و قرضی بدانی که مدتی بعد باید باز پس دهی.
گزارش تصویری ولی الله میراسماعیلی از پاییز کاکارضا را ببیند:
برای دیدن تصاویر در سایز اصلی روی آن کلیک کنید
پاییز برگ‌هایش را از دست داد و به جای آن عشقی فراگیر را به دست آورد.
فصلی که وصل‌ها را به هم نزدیک‌تر کرد و برگ‌هایش را همچون دستی بر کف زمین قرار داد که کمی آدمک‌ها را از زمینی بودن فراتر ببرد.
آری. پاییز همان بهاری است که آمدنش را نه سبزی‌اش بلکه با زردی رویش خبر می‌دهد.
او با زمین و خاک یکسان می‌شود تا بگوید برای سبز شدن گاهی باید زرد شد، نارنجی شد و سپس درخشید و شکوفه کرد.
از این‌ها که بگذریم به میوه‌هایی می‌رسیم که بودن این فصل را برای‌مان ملس‌تر می‌کند.
برای توصیف این فصل خزان باید حالت بهار باشد و خوش‌طعم باشی.
می‌دانی چرا؟
چون خزان از بهار قوی‌تر است.
پاییز درس‌های بهار را پس داده و همچون حکیمی دانا و افتاده گشته، اگر در آغوش او پناه بری می‌توانی راز و رمز تمام فصل‌ها را از او بپرسی.
شاید هم پاییز همان نگاه و صدای پیرمرد لرزانی است که با رنگ رخسارش همه را عاشق کرده و حرف‌های خودش را با سرمای فصل بعدی به زیر برف‌ها می‌برد و آن‌گاه زمین با شنیدنش بهاری می‌شود که وامدار تاج‌طلایی پاییز و حرف‌های گفته نشده اوست.
همچنین بخوانید:
پاییز هزار رنگ کاکارضا را ببینید
پاییز در کهمان الشتر تمنایی است برای رویشی نو
پایان پیام
نویسنده: زهرا بزرگی
خرید عروسک از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید
