جیرفتی تمایل چندانی به پرواز ندارد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره جیرفتی آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول بدن ۳۳ سانتیمتر و گستردگی بالها ۴۳ تا ۴۸ سانتیمتر است.
ماكیانی به نسبت متوسطجثه با بدن مخطط است.
نر و ماده همشکل (نر دارای مهمیز روی تارسوسها) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ تارک سر و پس گردن قهوهای، جلو پیشانی و نوار ابرویی خرمایی و چانه و گلوی نخودی دارد.
روتنه قهوهای مایل به خاکستری همراه با خطوط خرمایی و صلیب سفیدی در وسط هر یک از پرهای روتنه دیده میشود.
همچنین نوار «U» شکل سیاه رنگی در بخش بالای سینه دارد.
زیرتنه قهوهای روشن همراه با راهراه عرضی تیره و حاشیه دم بلوطی است كه در پرواز به خوبی نمایان میشود.
پرنده نابالغ شبیه به بالغها است ولی سر رنگپریدهتر و لكه گلویی کمرنگتری دارد.
ویژگیهای زیستی
زیستگاههای باز تا ارتفاع ۱۰۰۰ متر شامل دشتهای خشك با درختچهها و بوتههای خاردار، حواشی روستاها و كشتزارها و نیز بستر رودخانههای فصلی با درختچههای گز را به عنوان زیستگاه برمیگزیند و از مناطق مرطوب دوری میكند.
در طول روز به صورت جفت، در گروههای خانوادگی یا در دستههای چهار تا هشت تایی در حال تغذیه دیده میشود، اما شبها روی درختان كوچک استراحت میكند.
تمایل چندانی به پرواز ندارد و هنگام احساس خطر به سرعت از بوتهای به بوته دیگر میدود.
از بذرها، دانهها، میوههای شفت، موریانهها و حشرات تغذیه میكند.
جوجهآوری از اواسط فروردین تا اواسط شهریور آغاز میشود.
تک همسر است و آشیانهاش گودی كمعمقی است که آن را زیر بوتهها یا در اراضی زراعی بنا میكند و درونش را با علوفه و برگها میپوشاند.
معمولا چهار تا هشت تا حداكثر نه تخم بیضی، نخودی كمرنگ و به ابعاد ۲۶ × ۳۴ میلیمتر میگذارد.
تفریخ تخمها ۱۸ تا ۱۹ روز طول میکشد.
جوجهها در بدو تولد پوشیده از كرك، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند.
اطلاعات بیشتری در خصوص دوره پرورش جوجهها در دست نیست.
پراکنش و فراوانی: مقیم دشتهای جنوبی كشور از بندر كنگان در استان بوشهر تا مرز پاکستان است.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر ماکیان شکلان ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
ایرانیها چه دغدغههایی دارند؟
اینجا را ببینید