در نابسامانی ها به دنبال سامان مطمئن باشید

به گزارش گلونی این ابیات سروده شده یادآور همان شعری است که می‌گوید:

«در این درگه که گَه گَه کُه کَه و کَه کُه شود ناگه
ز امروزت مشو غره که از فردا نه‌ای آگه»

این یعنی ای انسان سرگشته و خرامان،در این دنیا که گاه‌گاهی، کاهِ ناچیزی، چون کوه می‌شود و همچنین کوه بزرگی ناگهان مانند کاه می‌شود (منظور از نظر موقعیت اجتماعی، اقتصادی، طرح‌ها، قانون‌های بی‌قانون کرونا … و آدم‌ها) مبادا از وضعیت کنونی خود مغرور شوید، زیرا که از فردای خود خبر ندارید.

البته شرایط آن قدرها هم غیر قابل پیش‌بینی نیست.

مثلا شما می‌دانید که فردا و فرداها، گرانی‌ها چطور همچون حمله‌ی ملخ‌ها به سوی کالاها خواهند آمد. یا کرونا در روزهای آتی ما را به سوی سویه جدید و قله‌های بالاتری خواهد برد.

خلاصه آن قدر هم قدرت پیش‌بینی را از ما نگرفته‌اند و این را هم حتی می‌توانیم کم‌کم دوراندیشی کنیم که باید کم‌کم آشیانه خویش را همچون پرندگان بر منقار خود بگذاریم و عبور کنیم و به چیزی وابستگی نداشته باشیم.