کبک دری بزرگ ترین كبک ایران است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره کبک دری آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۸ تا ۶۲ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۹۵ تا ۱۰۵ سانتی‌متر است.
بزرگ ترین كبک ایران است.
نر و ماده تا حد زیادی همشکل (نر اندكی بزرگ‌تر و دارای مهمیز روی تارسوس‌ها) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ دارای روتنه خاکستری با نوارهایی از خال‌های بلوطی در پشت و رگه‌رگه طولی به همین رنگ در پهلوها است.
طرح صورتی مشخصی متشكل از تارك سر و پس گردن خاكستری، گلو و نوار چشمی پهن سفید و نوارهای خاكستری پر رنگی در دو طرف گردن دارد.
سینه خاكستری كم‌رنگ با لكه‌های سیاه، دو سوم طول شاهپرهای اولیه و تعدادی از شاهپرهای ثانویه سفید و نوك آنها تیره است و در پرواز به شکل لکه سفید بزرگی دیده می‌شود.
دم در پرواز قهوه‌ای مات، در حاشیه بلوطی و پوشپرهای زیر آن سفید است.
در پرنده ماده بدن كم‌رنگتر از نر است.
پرنده نابالغ نیز شبیه به ماده است ولی نسبت به آن مات‌تر و الگوی سر و گردن نامشخص‌تر است.
ویژگی‌های زیستی کبک دری
اغلب در ارتفاع ۱۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متری و در حد فاصل برف‌های دائمی و مرز رویشی درختان به سر می‌برد و به ندرت از خط رویش درختان پایین‌تر می‌آید.
كوهستان‌های فاقد برف‌های دایمی، شیب‌های تند صخره‌ای با پوشش بوته‌ای و علفی پراكنده، پرتگاه‌ها و دره‌های كوچك و عمیق دارای لكه‌های برف را به عنوان زیستگاه ترجیح می‌دهد.
بسیار محتاط است، چندان اجتماعی نیست و اغلب در گروه‌های خانوادگی یا دسته‌های كوچك دیده می‌شود.
به خوبی راه می‌رود و به سرعت بین تخته‌سنگ‌ها می‌دود.
هنگام مواجه شدن با خطر به سوی ارتفاعات پایین‌تر پرواز می‌كند یا با سرعت قابل توجه به سوی ارتفاعات بالاتر می‌دود و در این زمان دم خود را بلند می‌كند به نحوی كه پوشپرهای سفید زیر دمش نمایان می‌شود.
فقط از مواد گیاهی شامل برگ‌ها، میوه‌ها، ساقه‌ها، ریشه‌ها و پیازهای گیاهان تغذیه می‌كند. جوجه‌آوری از اواخر فروردین آغاز می‌شود.
تك همسر است و آشیانه‌اش گودی كم عمقی است كه آن را روی زمین، در مناطق باز و اندكی در پناه صخره‌ها، بوته‌ها یا شكاف سنگ‌ها بنا می‌کند و درونش را با علوفه، خزه‌ها و پر می‌پوشاند.
معمولا شش تا هشت و گاهی ۱۰ تخم نیمه بیضی، صاف، صیقلی، نخودی مایل به كرم، با خال‌های قهوه‌ای مایل به قرمز و به ابعاد ۴۵.۹ × ۶۵.۴ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها حدود ۳۰ روز طول می‌کشد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از كرك، توانمند و مستقل از والدین هستند، در ابتدا در اطراف آشیانه باقی می‌مانند و اندك‌اندك به سوی ارتفاعات بالاتر می‌روند.
معمولاً در زمستان اعضای خانواده با سایر خانواده‌ها به دور هم جمع می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: به طور معمول مقیم مناطق مرتفع كوهستانی رشته كوه‌های البرز و زاگرس است.
وضعیت حفاظت: در ضمیمه I کنوانسیون منع تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض انقراض (CITES) قرار دارد.
در ایران نیز در فهرست پرندگان حمایت شده قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
با سایر ماکیان شکلان ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید
